Mt. 25,1-13 (27/08/2021)
Dan zal het koninkrijk der hemelen te vergelijken zijn met tien meisjes die hun lampen namen en er op uit trokken, de bruidegom tegemoet. Vijf van hen waren dwaas, de vijf andere wijs.
De dwaze namen wel hun lampen mee, maar geen olie, terwijl de wijzen samen met hun lampen ook olie in hun kruiken meenamen.
Toen nu de bruidegom op zich liet wachten, vielen ze allen in slaap.
Maar midden in de nacht klonk er geroep: “Kijk! De bruidegom komt! Trek hem tegemoet.” Toen stonden alle meisjes op en brachten hun lampen in orde. De dwazen zeiden tegen de wijzen: “Geef ons van jullie olie, want onze lampen gaan uit.” Maar de wijzen antwoordden: “Best niet, er zal immers niet voldoende zijn voor ons en jullie samen. Ga liever naar de verkopers en koop er voor jezelf.”
Terwijl ze weg waren om olie te kopen kwam de bruidegom aan, en wie bereid was [klaargemaakt én bereidwillig] ging met hem naar binnen naar het bruiloftsfeest en de deur werd gesloten.
Later kwamen ook de andere meisjes aan en zeiden: “Heer, heer, doe open voor ons!” Maar hij antwoordde: “Ik zeg jullie naar waarheid: Ik ken jullie niet.”
Wees dus wakker! Want je kent dag noch uur.
Weeral over waakzaamheid. En over wijsheid en dwaasheid. Dat laatste mogen we niet lezen als een morele veroordeling van wie weinig capaciteiten of inzicht zou hebben. Daar gaat het nergens in het Evangelie over. Dit is een parabel, met z’n verhalende scherpstellingen, over waakzaamheid, en wat daarvoor nodig is.
Als de tijd duurt, lijkt het onvermijdelijk dat mensen in slaap vallen. Durende tijd stelt het geduld op de proef, én onze krachten. Durende tijd zal ook ons vertrouwen op de proef stellen, want ondertussen gebeurt er zoveel.
Daarom heeft Waakzaamheid ook Wijsheid nodig.
Wijsheid is het je van voorraad voeding te voorzien voor de lange weg. Bemerk dat er geen sprake is van letterlijke voeding! Dat lijkt mij nochtans ook nodig. Maar het gaat over voeding voor de ‘lampen’: iets voorzien om het Licht te laten branden, zelfs als je slaapt; een Lichtpunt hebben om de nacht door te komen, en dat zal niet op eigen kracht zijn; een vreugdevuur kunnen ontsteken voor het Léven dat je Toe-komt; …
Dwaasheid is het – ‘dood’jammer, want je mist het Léven – dat níet te doen …