Mc.10,17-27 (27/05/2024)
17 Toen hij weer op weg was,
haastte zich iemand naar hem toe [volgens Matteüs een adolescent].
Die viel voor hem op de knieën en vroeg:
“Goede meester,
wat moet ik doen om deel te krijgen aan het volle leven?”
18 Maar Jezus zei hem:
“Wat noem je mij goed? –
niemand is goed behalve één: God.
19 Je kent de wijzingen:
je zult niet doden,
je zult niet stelen,
je zult niet vals getuigen,
je zult niet beroven,
eer je vader en je moeder.”
20 Maar hij antwoordde hem:
“Meester, al deze dingen heb ik in acht genomen
van zodra ik ze leerde kennen.”
21 Jezus keek hem aan en had hem lief.
Hij zei: “Aan één iets heb je nog tekort:
ga, verkoop wat je hebt, en geef het aan wie tekort heeft.
Zo zul je een schat hebben in de hemelen,
en kom dan: volg mij!”
22 Hij werd droevig om dat woord
en ging verdrietig weg – hij had veel bezittingen …
23 En rond kijkend zei Jezus tegen zijn leerlingen:
“Hoe moeilijk is het
om het koningschap van God binnen te gaan
voor wie heeft wat hij meent nodig te hebben.”
24 De leerlingen waren verbaasd over zijn woorden,
maar Jezus zei opnieuw:
“Kinderen, wat is het moeilijk
om het koningschap van God binnen te gaan
voor wie vertrouwt op wat hij heeft.
25 Makkelijker is het
voor een kameel door het oog van de naald binnen te gaan
dan voor een rijke in het koningschap van God.”
26 Zij waren enorm verbaasd en vroegen onder elkaar:
“Wie kan dan bevrijd worden?”
27 Maar Jezus keek hen aan [met dezelfde blik als naar de adolescent] en zei:
“Bij mensen is dit onmogelijk, maar niet bij God;
want bij God is alles mogelijk!” [Gen.18,14]
We zijn geneigd wat compassie te hebben met die ‘rijke jongeling’. Ach, hij meende het goed, maar kon die laatste stap niet zetten. Maar schuiven we het daarmee niet van ons af? Heb ík die ‘laatste stap’ gezet? Ik denk dat weinigen onder ons hier volmondig ‘ja’ kunnen op zeggen!
Eerder dus dan compassie met hem te hebben, moeten we er een voorbeeld aan nemen! Hij stelt zich toch maar de ernstige vraag naar ‘het volle leven’ en onderneemt daar ook heel wat voor. Zo komt hij ook effectief dichter bij Jezus.
We zijn ook geneigd die ‘laatste stap’ vooral op materiële rijkdom toe te passen. Dat kan, maar Jezus ziet het ruimer: het gaat over alles wat we dénken nodig te hebben, over datgene waarop we ons vertrouwen stellen. Terwijl hij ons enkel liefdevol aankijkt en hoopt dat wij dáárop durven vertrouwen en hem daad-werkelijk volgen.