Lc.16,9-15 (6/11/2021)
Ik zeg jullie: Maak voor jezelf vrienden uit de afgod van onge-recht-ig houvast [onrechtvaardige mammon = al datgene waar je onrechtmatig je vertrouwen op stelt], zodat ze, wanneer die verdwijnt, jullie verwelkomen in de eeuwige tenten.
Wie betrouwbaar is in het kleinste, is ook betrouwbaar in het grote, en wie ongerechtig is in het kleinste, is ook ongerechtig in het grote. Als jullie dan niet betrouwbaar blijken ten aanzien van de afgod van ongerechtig houvast, wie zou dan het waarachtige aan jullie toevertrouwen?! En als jullie niet betrouwbaar blijken ten aanzien van andermans goed, wie zou jullie dan het onze geven?!
Geen enkele dienaar kan twee heren dienen. Want ofwel zal hij de ene haten en de ander liefhebben, ofwel de ene aanhangen en de ander verachten. Je kunt niet God dienen én de afgod waar je op rekent.
Ook de farizeeën hoorden deze dingen en geldzuchtig als ze waren, lachten ze hem vierkant uit. Jezus zei tegen hen: “Jullie rechtvaardigen jezelf voor de ogen van de mensen, maar God kent jullie hart. Wat hoog staat bij de mensen, is een gruwel in de ogen van God.”
Jezus gaat nog wat door op dat merkwaardige thema van gisteren, waar hij het negatieve gebruikt als voorbeeld voor het positieve. Het lijkt hier zelfs nog wat sterker: “Word maar goeie vriendjes met al wat onrechtvaardig is, je zult ze nog nodig hebben.” Behalve dat dat bij ‘de kinderen van de wereld’ wel klopt, gaat het Jezus er natuurlijk niet om om dan maar zelf on-recht-vaardig te worden. Hij stelt wel de heel interessante en overwegenswaardige vraag: hoe begeef ik mij in die ‘wereld’? Hoe ga ik ermee om zodat ik erbínnen ‘recht’ kan blijven?
Zijn antwoord is ‘simpel’ (zoals zo vaak bij Jezus: zijn weg is heel duidelijk, niet moeilijk uit te leggen, meestal weten we die innerlijk zelf ook, alleen … verdomd lastig om dóen): “Wees betrouwbaar, in het grote én het kleine, temidden recht én on-recht. Vaar een recht-e koers, wat je ook te doen hebt of wat ook je plaats is in de ‘wereld’. Wees één-voudig, richt je op één Heer.”
Hoe moeilijk ook om dat spoor te volgen, wij hebben er een kompas voor: het leven van Jezus zelf.