Verbonden Leven

Joh.21,20-25 (27/05/2023)

20     Petrus keerde zich om en zag de leerling die Jezus erg genegen was hen volgen.
       Het was hij die bij de maaltijd aan Jezus’ borst
       had gevraagd:
       “Heer, wie is het die jou zal uitleveren?”
21     Toen Petrus hem zag, vroeg hij aan Jezus:
       “Heer, wat met hem?”
22     Jezus zei hem:
       “Het is jouw zaak niet of het mijn bedoeling is
       dat hij blijft tot ik kom.
       Jij moet mij volgen.”
23     Zo ontstond onder de leerlingen de gedachte
       dat hij niet zou sterven,
       maar Jezus had niet gezegd dat hij niet zou sterven,
       maar ‘het is jouw zaak niet of het mijn bedoeling is dat hij blijft tot ik kom’.
24     Het is deze leerling die van deze dingen getuigt
       en dit alles beschreven heeft.
       Wij weten dat zijn getuigenis waar is.
25     Er zijn nog veel andere dingen die Jezus gedaan heeft.
       Als ze echter allemaal beschreven zouden worden,
       zou – zo denk ik – de wereld te klein zijn
       voor de volgeschreven boeken.

Gisteren over Petrus, vandaag over de leerling Johannes – volgens de traditie ook de evangelist, wat o.a. gebaseerd is op deze eindverzen van het Johannesevangelie. Petrus begint zijn leiderschap goed. Hij is bekommerd om het lot van de – volgens dezelfde traditie – nog erg jonge leerling Johannes.
Jezus doet er wat geheimzinnig over en geeft geen uitleg bij zijn cryptische uitspraak. Hij grijpt het echter wel aan om opnieuw Petrus op zijn éigen taak te wijzen en wat zijn leiderschap inhoudt. Je verantwoordelijkheid opnemen als Christen, houdt niet in dat je exact weet wat er met anderen moet gebeuren en hoe jij dat dan in zogezegd goede banen moet leiden! De allereerste verantwoordelijkheid die elke Christen heeft is … Jezus te volgen!
Dat lijkt logisch, maar het hoeft geen uitgebreid onderzoek om te zien hoe zowel ‘de grote kerk’ als elke Christen afzonderlijk – ikzelf inbegrepen – deze zaken heel makkelijk omkeren.
Aan het eind van dit Johannesevangelie – en aan het eind van deze Paastijd – klinkt dus opnieuw sterk de oproep/roeping: Volg mij in jouw eigen leven, en heb er voor de rest vertrouwen in dat mijn werkzaamheid ook reikt tot in leven van anderen.