Mt. 5,33-37 (13/06/2020)
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Jij hebt gehoord, dat tot onze voorouders gezegd is:
Jij zult geen valse eed doen, maar jij zult voor de Heer je eden houden.
Maar Ik zeg je in het geheel niet te zweren; noch bij de hemel, want dat is de troon van God;
noch bij de aarde, want dat is zijn voetbank; noch bij Jeruzalem, want dat is de stad van de grote Koning.
Ook bij je hoofd moet je niet zweren, want jij kunt niet een haar wit of zwart maken.
Maar jouw ja moet ja zijn en jouw neen, neen; en wat daar nog bij komt, is uit den boze.
Verschuil je niet achter welke eed dan ook, niet achter G-d, niet achter de anonimiteit van facebook of twitter.
Wees oprecht en durf je kwetsbaar op te stellen. Laat jezelf zien zoals je bent (wat niet hetzelfde is als gooi je leven te grabbel).
Wees eerlijk en transparant in je spreken en je handelen. Als je het aandurft om je zo in alle oprechtheid totaal kwetsbaar op te stellen
dan zal je ervaren dat niets je nog kan kwetsen. Je kan dan ‘gewoon’ zijn en hoeft je niet langer te verschuilen achter wat of wie dan ook.
Die kwetsbaarheid maakt immers ruimte vrij in jou zodat de a(A)nder aanwezig kan komen en je zal dragen.
Is dit menselijk gezien wel mogelijk en/of zinvol? Jezus deed het! Hij gaf zich helemaal bloot. Hij zei wat er in Hem leefde
en Hij leefde wat Hij zei. Maar ja, Hij belandde aan het kruis …. ☹
Misschien is dat nu juist de reden waarom ik denk dat het kan. Omdat het die spiegel is die Hij mij voorhoudt.
De spiegel van het kruis. De spiegel waarin alles aan het licht komt, ook wie ik ben, tot in het diepst van mijn ziel.
En, in al mijn gekwetstheid weet ik mij bemind.
Dus wees oprecht, laat je ja, ja en je nee, nee zijn.