Mt.20,17-28 (8/03/2023)
Toen Jezus opging naar Jeruzalem, nam hij alleen de twaalf met zich mee. Onderweg zei hij tegen hen:
“Kijk! Nu gaan we op naar Jeruzalem en de mensenzoon zal overgeleverd worden aan de hogepriesters en schriftgeleerden en ze zullen hem ter dood veroordelen. Ze zullen hem overleveren aan de niet-Joodse volken om hem te bespotten, te geselen en te kruisigen en op de derde dag zal hij worden opgewekt.”
Toen kwam de moeder van de zonen van Zebedeüs, samen met haar zonen, naar hem en boog voor hem neer om iets van hem te vragen. Hij vroeg haar: “Wat wil je?” Ze zei hem: “Zeg dat in jouw koninkrijk deze twee zonen van mij mogen zetelen, één rechts en één links van jou.” Maar Jezus antwoordde: “Je weet niet wat je vraagt. Kunnen jullie de beker drinken die ik zal drinken, of je laten onderdompelen met de onderdompeling die ik zal ondergaan?” Ze zeiden hem: “Ja, dat kunnen wij.” Hij ging tegen hen verder: “Ja, mijn beker zul je wel drinken en ondergedompeld worden waarin ik ondergedompeld wordt, maar wat betreft het rechts of links van mij zetelen: het is niet aan mij dat te geven, dat is voor hen voor wie mijn Vader dit bereid heeft.”
De tien [overige leerlingen] hoorden dit en ergerden zich aan de twee broers. Maar Jezus riep hen bij zich en zei: “Jullie weten dat de leiders van de volken hen overheersen en dat de groten hun macht misbruiken tegen hen. Zo mag het bij jullie niet zijn!
Wie onder jullie groot wil worden,
moet jullie dienaar zijn,
en wie onder jullie de eerste wil zijn,
moet jullie knecht zijn;
zoals de mensenzoon niet gekomen is
om gediend te worden, maar om te dienen
en zijn leven te geven als losgeld voor velen [= allen].”
Jezus neemt de tijd om aan zijn leerlingen uit te leggen wat de consequenties zullen zijn van zijn radicale keuze voor G-d.
De leerlingen lijken nog een ander beeld te hebben van leerling zijn. Een van de moeders wil zelfs het geluk van haar zonen bepleiten, niet voor hier en nu, maar voor later, ooit … nochtans speelt gelovig leven zich af in het hier en nu en niet later, ooit ... Het is een kwestie van G-ds aanwezigheid te zien en te doen oplichten in het dagelijkse leven. Het gaat over peilen naar de goddelijke werkelijkheid die in het concrete leven op steeds wisselende wijze verrassend aanwezig komt. Als je aandacht daarop gefocust staat, doen macht en aanzien er niet meer toe. Je zult klein worden en sterven aan jezelf zodat er ruimte vrij komt voor G-d.
Dit alles radicaal doorleven gaat niet zonder slag of stoot. Het is niet de ‘gewone’ manier van leven (ook toen niet). Het zal pijn doen. Mensen zullen je er om uitlachen … en toch … Consequent kiezen voor G-d is de enige weg ten leven. Kijk maar naar Jezus … en naar zovelen na hem.