Mt.24,37-44 (27/11/2022)
Want zoals de dagen van Noach, zo zal ook de komst van de mensenzoon zijn: In de dagen voor de zondvloed at en dronk men, huwde en gaf ten huwelijk, tot op de dag dat Noach de ark binnenging. Zij zagen niets, totdat de zondvloed kwam en allen wegnam.
Zo zal ook de komst van de mensenzoon zijn. Dan zullen er twee [mannen] op het veld zijn: één wordt meegenomen, één wordt achtergelaten; twee [vrouwen] zullen aan het malen zijn: één wordt meegenomen, één wordt achtergelaten.”
“Wees dus wakker omdat je niet weet op welke dag je Heer komt.
Maar dit weet je wél: Als de heer des huizes had geweten op welk uur van de nacht de dief kwam, was hij wakker gebleven en had niet laten inbreken in zijn huis.
Wees ook jullie dus bereid, want de mensenzoon komt op een uur waarop je het niet verwacht.
Vandaag, op de eerste dag van het nieuwe liturgische jaar, de eerste zondag van de Advent, zouden we in de teksten een duidelijk omslag verwachten. We willen al die voor-eind-tijd teksten nu wel achter ons laten en ons richten naar het nieuwe. Maar dat blijkt niet te kloppen. Integendeel, het lijkt gewoon door te lopen alsof er geen scharnier is! Deze tekst had even goed vorige week kunnen klinken.
Is het niet eigen aan scharnieren dat het geleidelijk gaat? Is het niet eigen aan alles wat de voorbije weken van Jezus hoorden, dat de omslag net helemaal niet duidelijk is? Is het niet eerder zo dat wij ‘gewoon voortdoen’ met alles wat we menen te doen te hebben en dat we dan plots verrast opkijken dat er zich onder onze neus iets heeft afgespeeld dat we niet hebben opgemerkt?
En zal het met Kerstdag 2022 (weer) net zo gaan?
Nee, er is inderdaad niet zo heel veel verschil tussen de teksten van de voorbije weken en deze van de Advent. Allemaal willen ze ons oproepen – wakker roepen – om ons echt en standvastig voor te bereiden op die komst van G-d in de wereld. Alleen als wij daar daad-werkelijk werk van maken, zal Kerstdag 2022 niet zomaar passeren aan ons.
“Wees ook jullie dus bereid …”