Mc.6,7-13 (4/2/2021)
Jezus riep nu de twaalf bij zich. Hij begon hen twee aan twee uit te zenden [aposteloo] en gaf hun volmacht over nog niet gereinigde geesten.
Hij droeg hun op dat ze niets mee zouden nemen op weg dan alleen een stok; geen reiszak, geen brood, geen geld.
Sandalen mochten ze wel dragen, geen extra kleren. Hij zei tegen hen: “Waar je ook onderdak krijgt in een huis, verblijf daar tot je weer verder gaat.
En overal waar ze jullie niet ontvangen en niet naar jullie luisteren: trek daar weg en schud het stof van je voeten als een getuigenis tegen hen.”
Ze gingen op weg en verkondigden [de bevrijdende boodschap] zodat ze zich zouden bekeren. Ze dreven veel demonen uit, zalfden veel zieken met olie en heelden hen.
Wie het een beetje meent met zijn/haar leerlingschap, zál uitgezonden worden.
Als ik het dan aandurf enkel en alleen nog een ‘stok’ over te houden (die al sinds Psalm 23,4 symbool staat voor G-ds steun), dan mag ik weten:
Ik krijg “volmacht over nog niet gereinigde geesten”.
Van die ‘nog niet gereinigde geesten’ loopt het in onze tijd eerder hoe langer hoe voller! (En dan heb ik het níet over mensen met psychiatrische problemen,
maar over de behoorlijk velen die zichzelf ‘normaal’ noemen, maar wel krom tot recht verklaren, verkondigen dat een samen-leving los van elkaar kan, winst boven welzijn stellen, …)
Er is nog werk aan de winkel! – En daar krijg ik ‘volmacht’ over. Dat is géén wereldlijke macht die in een handomdraai alles zou kunnen wegvegen.
Dat gaat eerder over: Vertrouw erop dat je innerlijke kracht – G-d die ín mij woont – sterker is en je toelaat ín deze wereld ánders te leven.
Ik kán mij níet laten infecteren door deze ‘nog niet gereinigde geesten’. En zó leven, zal op die ‘geesten’ in mijn omgeving een heilzame werking hebben!