Mc. 1,6b-11 (6/01/2023)
Johannes droeg een kleed van kameelhaar met een leren gordel om zijn lendenen [zoals vroegere profeten] en hij at sprinkhanen en wilde honing. Hij kondigde aan: “Er komt iemand aan die sterker is dan ik, iemand zo groot, dat ik niet eens geschikt ben mij te bukken en zijn sandalen los te maken. Ik heb jullie wel ondergedompeld in water, maar hij zal jullie onderdompelen in heilige Geest.”
En toen gebeurde het dat ook Jezus van Nazareth in Galilea naar hem toekwam en zich door Johannes liet onderdompelen in de rivier de Jordaan. En onmiddellijk wanneer hij uit het water opstond, overdonderde het hem dat de Geest als een duif in hem neerdaalde en een stem klonk: “Jij bent mijn geliefde zoon, in wie ik instemming heb gevonden.”
Zou jij naar die vent gaan luisteren? Nog sterker: zou je naar hem lúisteren, in je hart opnemen wat hij zegt en de richting volgen die hij wijst? Hij ziet er zo sjofel uit, bijna onbetamelijk; zo streng ook, vel over been. En dan zegt hij nog dat hij iemand aanwijst die nog straffer is dan hij!
Zou jij met hem meegaan?
Jezus doet dat alvast wél! Híj gaat luisteren naar Johannes die preekt en doopt aan de Jordaan. En het blijft niet bij luisteren, hij gaat daad-werkelijk op zijn uitnodiging in en laat zich door Johannes dopen!
Als wíj volgelingen van Jezus willen zijn, moeten we dan ook geen volgelingen worden van die sjofele, onbetamelijke, strenge roeper in de woestijn? Misschien – wellicht – wordt dat soms wel wat lastig, maar er is tegelijk de belofte van de Geest: Jij bent mijn geliefde zoon/dochter!