Lc.10,1-12 (30/09/2021)
Hierna stelde de heer nog tweeënzeventig anderen aan. Hij zond hen twee aan twee voor zich uit naar elke stad en plek waar hij zelf wilde komen.
Hij zei hen: “De oogst is wel overvloedig, maar arbeiders zijn er weinig. Vraag daarom aan de heer van de oogst dat hij arbeiders uitstuurt in zijn oogst.
Ga, maar let op! Ik zend jullie als lammeren midden de wolven. Belaad je niet met een geldbuidel, niet met een reiszak, noch met sandalen. Groet niemand [uitgebreid] langs de weg. In welk huis je ook onderdak krijgt, zeg eerst en vooral: “Vrede aan dit huis!” Als daar een zoon van de vrede woont, dan zal jullie vrede op hem rusten. Zoniet, laat ze dan op jullie terugkeren. Blijf in hetzelfde huis, eet en drink wat er is, want de arbeider is zijn loon waard. Verleg je niet van het ene huis naar het andere.
In iedere stad die jullie binnengaan en waar je ontvangen wordt: Eet wat jullie wordt voorgezet, heel haar zieken en verkondig allen: “Het koninkrijk van God is jullie genaderd.” In iedere stad die jullie binnengaan en waar je niet ontvangen wordt: Ga weg en roep op haar pleinen: “Zelfs het stof uit jullie stad dat aan ons kleeft, vegen wij van ons af, als getuigenis tegen jullie, maar weet niettemin: het koninkrijk van God is jullie genaderd.”
Ik zeg jullie: “Voor [de iconisch verdoemde stad] Sodom zal het op die dag draaglijker zijn dan voor die stad.
Jezus stuurt zijn leerlingen (en ons) de wereld in. Hij maakt zich toch ook wel serieus zorgen over de situaties waarin zijn leerlingen (en wij) terecht zullen komen “als lammeren midden de wolven”. Zullen ze ’t aankunnen zonder er aan ten onder te gaan? Wat is daarvoor nodig?
Spontaan zou ik verwachten dat hij zou aanraden om toch maar het nodige mee te nemen om je mannetje te kunnen staan (geleerde boeken, bewijsmateriaal..) of ter bescherming van je eigen kwetsbaarheid (fysiek en mentaal). Maar niets is minder waar! Neem niets mee, zegt hij, geen overbodige ballast, geen sandalen, maar neem alleen mee wat je in je draagt. Neem alleen jezelf mee. Maar dan wel jezelf als een vredelievend iemand, want die vrede is wat je écht nodig hebt. Wees dus alert dat je haar niet kwijt speelt. Heb er aandacht voor dat ze wordt tot een innerlijke vrede, een vrede die in jezelf geworteld is, alleen zo kan ze tot jou terugkomen wanneer ze door anderen niet aanvaard wordt. Bied die vrede aan en weet dat het dat is wat je te bieden hebt: jezelf geworteld in zijn Vrede!