Lc. 16,1-8 (6/11/2020)
Jezus zei ook tegen zijn leerlingen [terwijl de farizeeën en schriftgeleerden meeluisterden]:
“Er was eens een rijk man die een huismeester had die bij hem werd aangeklaagd omdat hij zijn bezittingen verkwistte.
Hij riep hem en zei: “Wat hoor ik daar over jou? Geef verantwoording van je bestuur, want zo kun je geen huismeester blijven.”
De huismeester zei nu bij zichzelf: “Wat moet ik doen, nu mijn heer mij het bestuur ontneemt?
Om te spitten heb ik niet de kracht en om te bedelen schaam ik me …” Ik weet al wat ik ga doen,
zodat – wanneer ik ontzet ben uit het bestuur – ze mij toch in hun huis zullen ontvangen.”
En hij riep elk van de schuldenaars van zijn heer bij zich en vroeg aan de eerste: “Hoeveel ben je mijn heer schuldig?”
Die zei: “Honderd vaten olie.” Hij antwoordde hem nu: “Hier is je akte, ga zitten en schrijf vlug: vijftig.”
Vervolgens zei hij tegen een ander: “En jij, hoeveel ben jij schuldig?” Die zei: “Honderd [grote] maten tarwe.”
Tegen hem zei hij: “Hier is je akte. Schrijf: tachtig.”
De heer prees de oneerlijke huismeester dat hij doordacht had gehandeld.
Want de kinderen van deze wereld handelen doordachter
dan de kinderen van het licht
ten aanzien van hun tijdgenoten.”
Wat doet een ‘kind van de wereld’ wanneer hij doordacht handelt?
• nuchter naar de situatie kijken
• zichzelf afvragen: ‘Wat staat er hier voor mij op het spel?’
• nagaan wat er moet gebeuren zodat ikzelf er zo goed mogelijk van af kom, zonder al te veel pijn en schaamte
• doen wat moet gedaan
Dit hertalen voor de ‘kinderen van het licht’ zou dat het volgende kunnen betekenen?
In gesprek (in relatie) gaan met de ander, waarbij de een zich aandachtig en toegewijd op de ander betrekt.
Leren zien wat er bij de ander op het spel staat – van verlangens tot angst – hierop aansluiten, zich afstemmen op de ander.
Op het spoor komen wie je voor die ander kan zijn. De tijd nemen en langzaam maar zeker gaan begrijpen
wat er in de desbetreffende situatie gedaan zou kunnen worden. Om ten slotte zeker niet na te laten om te doen wat gedaan kan worden.
Let wel, zó leven is niet zonder risico. Je brengt jezelf volledig in het geding tot je totaal weerloos wordt.
Je wordt niet langer begrepen door de wereld maar aan de kant gezet met het etiket ‘naïeveling’.
Vandaar dat doordacht leven (voor de kinderen van het licht), ‘leven-IN-vertrouwen’ is, alleen zo kan je er vol-ledig zijn voor elkaar.