Lc.14,25-33 (6/11/2024)
25 [Jezus trok verder naar Jeruzalem en]
velen trokken met hem mee.
Hij keerde zich naar hen toe en zei:
26 “Wie dichter bij mij wil komen,
maar zich niet losmaakt
van zijn vader en moeder,
van zijn vrouw en kinderen,
van zijn broers en zussen,
meer nog: van zichzelf,
kan onmogelijk mijn leerling zijn.
27 En wie zijn [op deze weg onvermijdelijke] kruis niet draagt
en mij volgt op mijn weg,
kan onmogelijk mijn leerling zijn.
28 Want wie van jullie die een toren wil bouwen,
zal niet eerst er bij gaan zitten
om de kosten te berekenen
en te weten of hij hem wel zal kunnen afwerken?
29 Anders legt hij misschien het fundament,
maar is niet in staat het werk te voltooien,
en begint al wie dit ziet hem te bespotten:
30 “Die mens begon te bouwen,
maar was niet in staat het te voltooien!”
31 Of welke koning die ten strijde trekt tegen een andere koning,
zal niet eerst er bij gaan zitten
om te beraadslagen
of hij met tienduizend man in staat is
op te trekken tegen de twintigduizend die op hem af komen?
32 Anders zal hij, wanneer ze nog ver zijn,
een gezant uitsturen
en vragen naar de voorwaarden tot vrede.
33 Zo kan elk van jullie
die niet loskomt van alles wat hem toebehoort,
mijn leerling niet zijn.”
Jezus volgen vraagt blijkbaar wel enige onthechting. Jezus noemt zelf dat we moeten loskomen van alles, en bijzonder nog van onszelf.
Dat kan zwaar klinken, en dat is het vaak ook wel. Maar op deze wijze geformuleerd, klinkt het eerder negatief – terwijl Jezus het ongetwijfeld positief bedoelt!
Het dóel is niet ‘onthechting’, maar juist ‘hechting’! Het doel is dat wij ons veel nauwer aan Jezus zouden hechten. Hem volgen, is: zijn vriend worden, door dik en dun; zó van hem gaan houden dat je alles voor hem over hebt! Dan wordt de ‘onthechting’ geen last, maar een bevrijding, die ons net in staat stelt om dichter bij hem te komen.
Is Jezus volgen dan alleen maar een emotionele zaak? Toch ook weer niet. Een affectieve band met hem is ongetwijfeld de basis, maar we hoeven er ons verstand niet bij te verliezen! Ga er eerst maar even bij zitten om na – of beter: vóór – te denken, zegt hij zelf! Vriendschap met Jezus is immers vér strekkend!