Lc.12,13-21 (21/10/2024)
13 Iemand uit de menigte rondom, zei nu:
“Meester, zeg tegen mijn broer
dat hij de erfenis moet delen met mij.”
14 Jezus antwoordde hem:
“Mens, wie heeft mij aangesteld over jullie
als rechter of verdeler?”
15 Hij ging verder tegen allen:
“Zie toe en wacht je ervoor
steeds meer te willen hebben!
Want zelfs als iemand overvloed heeft,
behoort zijn leven niet tot zijn bezit.”
16 En hij vertelde een gelijkenis:
“Het land van een zekere rijke had veel opgebracht.
17 Hij overlegde bij zichzelf:
“Wat zal ik doen, want ik heb niets
om de oogst in op te slaan?”
18 En hij zei: “Dit zal ik doen:
Mijn bestaande schuren zal ik afbreken
en grotere bouwen,
mijn oogst en al mijn goederen
kan ik daarin dan opslaan.
19 En tot mezelf zal ik zeggen:
Ik, ik heb vele goederen liggen, voor jaren ver.
Rust uit, eet, drink, maak plezier.”
20 Maar God zei tegen hem:
“Verdwaasde! Nog deze nacht
wordt je leven opgeëist.
En alles wat je hebt voorbereid,
voor wie is dat dan?”
21 Zo gaat het met wie schatten opslaat
voor zichzelf,
maar niet rijk is in God.
Jezus laat open hoe precies de erfenisverdeling moet gebeuren. Hij wil geen rechter zijn in onze alledaagse conflicten. Zijn missie is niet om kleinmenselijke geschillen op te lossen. Wat hij wel kan en wil doen, is ons een levenswijze voorhouden, een basisprincipe om uit te leven. Dit principe is: je leven is je gegeven, niet met de bedoeling om schatten voor jezelf te verzamelen of een schijnzekerheid op te bouwen. Je leven is je gegeven om rijk te worden in G-d. Trouwens, hoeveel je ook bezit, je leven bezit je nooit.
Wat Jezus voor ogen had, is prachtig en inspirerend: Stel dat mensen hun zoektocht naar schijnzekerheid loslaten en hun hart niet langer richten op zelfbehoud, maar op een nieuwe tijd en samenleving waarin liefde voor G-d en voor elkaar centraal staat. Hoe rijk en vervullend zou het leven dan niet zijn!