Lc.10,1-12 (3/10/2024)
1 Hierna stelde de heer nog tweeënzeventig anderen aan.
Hij zond hen twee aan twee voor zich uit
naar elke stad en plek waar hij zelf wilde komen.
2 Hij zei hen:
“De oogst is wel overvloedig,
maar arbeiders zijn er weinig.
Vraag daarom aan de heer van de oogst
dat hij arbeiders uitstuurt in zijn oogst.
3 Ga, maar let op!
Ik zend jullie als lammeren midden de wolven.
4 Belaad je niet met een geldbuidel,
niet met een reiszak, noch met sandalen.
Groet niemand [uitgebreid] langs de weg.
5 In welk huis je ook onderdak krijgt,
zeg eerst en vooral: “Vrede aan dit huis!”
6 Als daar een zoon van de vrede woont,
dan zal jullie vrede op hem rusten.
Zoniet, laat ze dan op jullie terugkeren.
7 Blijf in hetzelfde huis,
eet en drink wat er is,
want de arbeider is zijn loon waard.
Verleg je niet van het ene huis naar het andere.
8 In iedere stad die jullie binnengaan
en waar je ontvangen wordt:
Eet wat jullie wordt voorgezet,
9 heel haar zieken
en verkondig allen:
“Het koninkrijk van God is jullie genaderd.”
10 In iedere stad die jullie binnengaan
en waar je niet ontvangen wordt:
Ga weg en roep op haar pleinen:
11 “Zelfs het stof uit jullie stad dat aan ons kleeft,
vegen wij van ons af, als getuigenis tegen jullie,
maar weet niettemin:
het koninkrijk van God is jullie genaderd.”
12 Ik zeg jullie:
“Voor [de iconisch verdoemde stad] Sodom
zal het op die dag draaglijker zijn
dan voor die stad.
Hoe doe je dat, de innerlijke vrede bewaren midden een omgeving die onvrede is? Jezus gaf al aan dat zijn leerlingen in die situatie zouden terecht komen. We zouden dus eigenlijk niet verbaasd moeten zijn als dat vandaag inderdaad het geval is.
Verbaasd moeten we dus misschien niet zijn, knap lastig is het wel! Je zult maar boodschapper zijn van een waarachtig goed, maar dat niet ontvangen wordt. Je zou het zo graag doorgeven aan alle mensen, maar wat als zij het niet opnemen? Frustratie, die éigenlijk om verdriet gaat, maar zich vaak toont in kwaadheid, is de meest logische menselijke reactie. Jezus’ reactie is: kondig hen tóch het koninkrijk van G-d aan! – én ga daar weg!
En de innerlijke vrede? Die kan enkel komen van de hechte verbinding met G-d. Wie in éigen naam de mensen meent te moeten overtuigen, die zal rap ‘uitgeteld’ zijn. Het besef dat wij alleen maar ‘arbeiders in de oogst’ zijn, zou ons medelijden moeten doen voelen … met G-d, want hém is het die zij niet verwelkomen …!