Verbonden Leven

Lc.13,10-17 (30/10/2023)

10    Op een keer gaf hij op een sabbat onderricht
       in één van de synagogen.
11    Kijk! Er was een vrouw die al achttien jaar ziek was:
       ze was kromgebogen en kon zich in het geheel niet oprichten.
12    Jezus zag haar en sprak haar aan:
       “Vrouw, je bent ver-los-t van je ziekte”,
13    en hij legde haar de handen op.
       Onmiddellijk werd zij opgericht
       en zij verheerlijkte God.
14    De overste van de synagoge,
       die er zich aan ergerde dat Jezus op sabbat genas,
       zei tegen de aanwezigen:
       “Zes dagen zijn er om te werken.
       Kom dan op deze dagen om jullie te laten genezen
       en niet op de sabbat.”
15    De Heer antwoordde hem:
       “Dubbelzinnigaard!
       Maken jullie niet allemaal je os of ezel los van de voederbak
       om hem weg te leiden naar de drinkplaats?
16    Kijk toch! Was het dan niet nodig
       dat deze vrouw – nog wel een dochter van Abraham –
       die de tegenstander [satan] achttien jaar lang gebonden hield,
       losgemaakt werd van deze band juist op een sabbat?”
17    Toen hij dit gezegd had,
       werden al wie zich tegen hem stelden diep beschaamd.
       De menigte echter was verheugd
       over al de heerlijke dingen die door hem gebeurden.

Vandaag horen we een toepassing van wat we gisteren hoorden over ‘de kern van de zaak’ enerzijds en ‘de uiterlijke concretiseringen’ anderzijds. En als dat zo’n universeel gegeven is, dan mogen we ons er ook niet laten aan vangen om dat alleen bij ‘de oversten van de synagoge’ of bij ‘de farizeeën en schriftgeleerden’ te situeren! Nee, het zit ook in onszelf!
Onderzoek jezelf vandaag – en alle volgende dagen – er maar eens op: Hoe vaak denken en beslissen wij vanuit een vooraf bestaande regel, wet, gebruik, vooroordeel, …? Het is niet makkelijk om éérst naar de mens met zijn of haar verhaal en nood werkelijk te lúisteren, zonder die vóór-ingenomenheden! Veel vaker dan we denken laten we de bestaande vormen primeren op de inhoud van wat werkelijk telt hier en nu voor deze mens.
En dat terwijl wij volgelingen zijn van Jezus, die gekomen is om mensen – ook onszelf dus – te ver-los-sen! Laten we dus maar eerst zelf los-ser staan t.o.v. de uiterlijke vormen, dan zullen wij – in Jezus’ Naam – ook andere mensen kunnen ver-los-sen.