Lc.9,57-62 (4/10/2023)
57 Terwijl ze op weg waren [naar Jeruzalem]
zei iemand tegen Jezus:
“Ik zal je volgen, waar je ook gaat, heer!”
58 Jezus antwoordde hem:
“De vossen hebben holen
en de vogels van de hemel hebben nesten,
maar de mensenzoon heeft niets
waar hij het hoofd kan neerleggen.”
59 Tot een ander zei hij zelf: “Volg mij.”
Maar die zei:
“Heer, sta mij toe eerst terug te gaan
om mijn vader te begraven.” [Gen.50,5-14]
60 Jezus antwoordde hem:
“Laat de doden hun eigen doden begraven.
Maar jij, ga en verkondig overal het koninkrijk van God.”
61 Nog iemand anders zei:
“Ik zal je volgen, heer,
maar sta mij toe eerst afscheid te nemen
van mijn huisgenoten.” [1Kon.19,19-21]
62 Jezus antwoordde hem:
“Niemand die zijn hand aan de ploeg slaat
en kijkt naar wat achter hem ligt,
is geschikt voor het koninkrijk van God.”
Als je niet goed zou weten wat het inhoud Jezus te volgen, wordt het hier nog even duidelijk gesteld. Het veilige rustige leventje is gedaan. Er is geen huis meer waar je even kan gaan uitrusten. Jezus volgen doe je al gaande de weg, zoals hij steeds onderweg was. Het is onderweg dat je mensen tegenkomt en deze mensen zullen je richten op G-d. Zij maken je duidelijk wat je te doen staat. Als je tenminste niet ligt te slapen, maar alert en aandachtig aanwezig bent bij hen.
En of het nu je eigen keuze is (“Ik zal je volgen”), of je geroepen wordt (“Volg mij”): het is altijd een kwestie van radicale keuzes maken, van consequent gaan voor G-d. Het is een kwestie van te zien wat er hier en nu rondom jou gebeurt en daarin G-d aanwezig weten, hem daar doen oplichten. Je zal je niet langer bezig houden met het doodse van het leven. Gods Rijk draait om Léven. Het is tussen de levenden dat het realiteit wordt. Achterom kijken heeft ook geen zin. Het Rijk Gods ligt immers voor je. Daar, vóór je, is het te doen, niet in wat voorbij is.