Lc.14,25-33 (6/06/2023)
25 [Jezus trok verder naar Jeruzalem en]
velen trokken met hem mee.
Hij keerde zich naar hen toe en zei:
26 “Wie dichter bij mij wil komen,
maar zich niet losmaakt
van zijn vader en moeder,
van zijn vrouw en kinderen,
van zijn broers en zussen,
meer nog: van zichzelf,
kan onmogelijk mijn leerling zijn.
27 En wie zijn [op deze weg onvermijdelijke] kruis niet draagt
en mij volgt op mijn weg,
kan onmogelijk mijn leerling zijn.
28 Want wie van jullie die een toren wil bouwen,
zal niet eerst er bij gaan zitten
om de kosten te berekenen
en te weten of hij hem wel zal kunnen afwerken?
29 Anders legt hij misschien het fundament,
maar is niet in staat het werk te voltooien,
en begint al wie dit ziet hem te bespotten:
30 “Die mens begon te bouwen,
maar was niet in staat het te voltooien!”
31 Of welke koning die ten strijde trekt tegen een andere koning,
zal niet eerst er bij gaan zitten
om te beraadslagen
of hij met tienduizend man in staat is
op te trekken tegen de twintigduizend die op hem af komen?
32 Anders zal hij, wanneer ze nog ver zijn,
een gezant uitsturen
en vragen naar de voorwaarden tot vrede.
33 Zo kan elk van jullie
die niet loskomt van alles wat hem toebehoort,
mijn leerling niet zijn.”
Vandaag het feest van de heilige Norbertus (stichter van de orde der Norbertijnen – oa. Tongerlo en Averbode). Hij was een knappe, populaire en zeer intelligente jongen. Zijn vele jeugdige vrienden hadden nooit kunnen vermoeden dat hun vrolijke en losbandig levende metgezel ooit een grote heilige zou worden! Hij kreeg dan ook veel tegenkanting, werd uitgelachen en als hypocriet bestempeld wanneer hij zijn leven over een totaal andere boeg gooit en priester wordt. Jaren neemt hij de tijd om zijn roeping uit te zuiveren en uit te diepen. Hij heeft het geweten: Jezus’ leerling worden, vraagt onderscheiding. Je gaat ook geen toren bouwen of ten strijde trekken zonder voorbereiding.
Norbertus maakte zich los van zijn rijkdom en zijn politieke macht en werd een rondtrekkend prediker en pelgrim. Hiermee gaat hij in op Jezus’ oproep om je los te maken van wat je bezit – ook van wat jou mentaal bezet – en los te komen van je ego om zo open te staan voor de werking van de Heilige Geest. Hij werd écht Jezus’ leerling en nam zijn kruis op. Hij sleurde het niet achter zich aan of zeulde het niet gewoon maar mee, maar nam heel bewust op wat het leven hem te dragen gaf, alles wat het leerling worden met zich meebracht. Hij heeft aan den lijve ervaren dat je kruis opnemen een eenzame weg is die niemand van jou kan overnemen.
Dus: bezin eer je begint! Het uitzuiveren van de eigen roeping vraagt tijd en die mogen we nemen ook!