Lc.17,20-25 (10/11/2022)
De Farizeeën vroegen hem nu wanneer het rijk van God zou komen.
Hij antwoordde hen: “Het koninkrijk van God komt niet zintuigelijk observeerbaar. Je kunt niet zeggen: Kijk, hier!, of: Kijk, daar! Want het koninkrijk van God is binnenin jullie.”
Tegen zijn leerlingen zei hij nu: “Er zullen dagen komen dat jullie zullen wensen één dag van de mensenzoon te zien, maar je zult die niet zien. Men zal tegen jullie zeggen: Kijk, hier!, of: Kijk, daar! Ga daar niet heen; volg ze niet. Want zoals de bliksem de hemel verlicht van het ene eind tot het andere, zo zal het ook zijn op de dag van de mensenzoon. Maar eerst moet hij veel lijden, verworpen worden door de mensen.”
Het ‘koninkrijk van G-d’ is niet iets om met meetlat en microscoop te lijf te gaan. Wie op het spoor wil komen van dat ‘koninkrijk’ kan dat niet (be)rekenend of tellend.
Is dat ‘koninkrijk’ dan onzichtbaar? Toch niet; het wordt wel degelijk heel concreet – of zou dat toch moeten. Maar het start in het innerlijk van de mens. Jawel, van de mens! Het ‘koninkrijk van G-d’ start waar de mens – ik en jij – G-d de facto ‘koning’ willen laten zijn over ons leven. Mag híj mijn dagelijkse handel en wandel bepalen? Mag híj vorm geven aan mijn leven, in de kleine en de grote dingen? (I.p.v. over het ‘koninkrijk’ te spreken, zouden we dus beter spreken over ‘het koningschap van G-d’.)
Er zit nog een venijnige angel in de staart. Dat ‘koningschap’ – net daar waar wij het heel concreet, radicaal en con-sequent, zouden gaan waarmaken – brengt lijden met zich mee! Jezus ging er ons in voor. Volgen wij? Wie ‘het koningschap van G-d’ zichtbaar maakt, zál tegenstand ontmoeten!