Lc.11,47-54 (13/10/2022)
[Jezus voer verder uit tegen de wetgeleerden:]
Wee jullie, want jullie bouwen de grafmonumenten van de profeten, terwijl jullie vaders die hebben gedood. Jullie zijn dus getuigen van en stemmen in met de werken van jullie vaders, want zij hebben hen wel gedood, maar jullie bouwen hun grafmonumenten.
Daarom zegt de wijsheid van God: Profeten en zendelingen [apostels] zal ik naar hen uitzenden – waarvan zij sommige zullen doden en vervolgen – om op deze generatie te verhalen al het bloed van profeten dat ooit vergoten werd, vanaf het bloed van Abel [die door zijn broer Kaïn werd gedood, de eerste moord in de Schrift], tot het bloed van Zacharia
die omgebracht werd tussen het altaar en zijn huis [de laatste moord in de Joodse Schrift]. Ja, ik zeg jullie: Het zal op deze generatie verhaald worden!
Wee jullie, wetgeleerden, want jullie hebben de sleutel van de kennis [van God] weggenomen. Zelf zijn jullie er niet binnen gegaan, en wie er wel binnen gaan, verhinderen jullie.”
Toen hij van daar vertrok, begonnen de schriftgeleerden en Farizeeën in toorn hem heftig aan te vallen. Ze vroegen hem uit over allerlei zaken, en spanden hem strikken, erop uit om uit zijn mond iets te horen waarvan ze hem konden beschuldigen.
Het zijn straffe uitspraken die Jezus hier doet, je weze verwittigd! Er zijn maar twee uitwegen mee: óf je neemt je eigen leven, mét z’n geschiedenis, op de korrel, óf je verwerpt Jezus.
Jezus beweert dat mensen mee verantwoordelijk zijn voor wat hun voorvaders hebben gedaan. Niet voor de daden op zich, maar wel voor zaken die eruit voortvloeien en ernaar verwijzen dat er – zij het verholen, en wellicht vaak ontkend – mee ingestemd wordt. Daar zijn zowel in ons persoonlijk leven als in ons maatschappelijk leven makkelijk voorbeelden van te vinden. Maar mensen moffelen die liefst weg, ‘onder mooie graftombes’. Mensen ‘vergeten’ graag de geschiedenis. (Het is een bijzonder kwalijk iets als er steeds minder geschiedenis wordt geleerd, zowel in scholen als in het persoonlijk leven.)
Een andere manier om dit te ‘vergeten’ is de boodschapper te liquideren, hem monddood te maken, onderuit te halen, of uiteindelijk te doden … hem de ‘allerlaatste’ moord uit de Schrift doen worden. – Over welke oorlog zei men alweer dat het de allerlaatste was?