Lc.11,27-28 (8/10/2022)
Toen hij zo aan het spreken was, verhief een vrouw uit de menigte haar stem
en zei hem: “Zalig de schoot die jouw gedragen heeft en de borsten waaraan jij hebt gedronken!”
Jezus antwoordde: “Ja, sterker nog: Zalig wie luisteren naar Gods woord en het be-waren!”
Lucas laat de stem van een vrouw uit de menigte klinken. Zij schreeuwt haar boodschap uit én wordt gehoord. Zij probeert in zekere zin te verwoorden wat in haar leeft, nl. ‘hoe goed of heilig je ook bent, de vrouw die je gekoesterd heeft is de echte held’.
Het antwoord van Jezus lijkt op het eerste zicht misschien kleinerend voor zijn moeder
maar niets is minder waar. Het moet hem vast en zeker deugd gedaan hebben om zoveel lof te horen over zijn moeder. Ik durf dan ook te vermoeden dat zijn antwoord de waarde van zijn moeder niet aantast, integendeel. Hij maakte veeleer van de gelegenheid gebruik om ook een andere dimensie van ‘gezegend-zijn’ te onthullen, nl. het gezegend-zijn door open te staan voor het Woord van God, het te horen, ernaar te gehoorzamen en het daad-werkelijk te leven (zoals ook zijn moeder het gedaan heeft).