Lc.14,1.7-14(28/08/2022)
Het gebeurde eens dat Jezus te gast was voor de maaltijd op sabbat in het huis van een overste van de farizeeën en zij hielden hem in de gaten. Jezus had opgemerkt hoe de gasten de voornaamste plaatsen aan tafel zochten. Hierop vertelde hij hun een gelijkenis:
Wanneer je door iemand wordt uitgenodigd voor een bruiloftsfeest, ga dan niet aanliggen aan de voornaamste plaatsen. Misschien is er iemand uitgenodigd die voornamer is dan jij. Als die dan komt, zou jullie gastheer zeggen: “Maak plaats voor hem”, en dan zul je vol schaamte de laatste plaats moeten innemen. Nee, wanneer je wordt uitgenodigd, ga dan aanliggen op de laatste plaats. Als dan de gastheer komt, zal hij je zeggen: “Vriend, kom meer naar voor!”, en dan zal je eer te beurt vallen voor de ogen van al je tafelgenoten.
Want ieder die zichzelf groter maakt, zal kleiner worden,
en wie zichzelf kleiner maakt, zal groter worden.
En tegen degene die hem had uitgenodigd, zei Jezus: “Wanneer je een gastmaal inricht, nodig dan niet je vrienden of broers uit, ook niet je verwanten of rijke buren, want zij kunnen op hun beurt jou uitnodigen en zo krijg je terugbetaling. Maar als je een gastmaal inricht, nodig dan armen, gebrekkigen, lammen en blinden uit. Gezegend zul je zijn!, want zij hebben niets om je terug te geven. Het zal je teruggegeven worden in de opstanding van de rechtvaardigen.
Heb je ooit geprobeerd om de dag te beginnen met alles en iedereen te zegenen. Treed je de dag, elkaar en G-d tegemoet als moment waarop je het leven ontvangt? Het veronderstelt een grote nederigheid en bescheidenheid alsof het niet meer om jou gaat, maar om het leven en de liefde die zich over de werkelijkheid leggen en die je begroet. Nederigheid en bescheidenheid daarover heeft Jezus het wanneer hij de gasten tijdens een feestelijke samenkomst terechtwijst. Wie zichzelf graag vooraan plaatst kan niet zegenend zijn voor een ander. Maar als je vandaag deze woorden in de mond neemt, worden ze vaak gelinkt aan zwakheid, schuwheid, je door de anderen laten doen… En toch zijn het mooie eigenschappen. Ze gaan over de ander bekijken zoals G-d naar jou kijkt met heel veel respect, met sympathie en massa’s tederheid. En het straffe daarbij is dat alleen die mens echt nederig en bescheiden is die een diep besef heeft van zijn eigenwaarde en dus ook trots op zichzelf is. Dat is nodig want anders wordt bescheidenheid kruiperigheid en wordt nederigheid vernederend. Laten we daarom elke dag ruimte maken voor de ander en voor het leven dat wil begroet en gezegend worden.