Joh.10,31-38(03/04/2020)
In die tijd raapten de Joden stenen op om Jezus te stenigen. Maar Jezus zei hun: 'Ik heb voor uw ogen veel goede werken verricht die uit de Vader voortkomen;
om welk van die werken wilt gij mij stenigen?' De Joden gaven hem ten antwoord: 'Niet om een goed werk stenigen wij u maar om een godslastering: dat gij, een mens, uzelf tot God maakt.'
Jezus antwoordde hun: 'Staat er niet in uw Wet geschreven: Ik heb gezegd: gij zijt goden? Zij heeft hen tot wie het woord Gods gericht werd goden genoemd; en de Schrift heeft bindende kracht.
Maar waarom beschuldigt ge mij, die door de Vader geheiligd en in de wereld gezonden werd, van godslastering als ik mijzelf Gods Zoon noem? Als ik de werken van mijn Vader niet doe
behoeft ge mij niet te geloven, maar zo ik ze wél doe gelooft dan die werken als ge mij niet wilt geloven. Dan zult gij inzien en erkennen, dat de Vader in mij is en ik in de Vader ben.'
De discussies, twistgesprekken volgen elkaar in sneltreinvaart op. Het lijkt wel een machtsstrijd, met aan de ene kant de Joden en in hun handen de Wet en stenen.
Aan de andere kant van het strijdtoneel staat Jezus, met in zijn hand God en de goede werken. Voor de Joden wordt het moeilijk te verteren wanneer ze bevochten worden met eigen wapens nl de Wet.
Deze zegt immers: ‘Ik heb gezegd: gij zijt goden.’ Hier wordt hun aanklacht gewoon weggeveegd want Jezus en ook zij, net als jij en ik, zijn volgens de wet goden.
Waarom zou Jezus zich dan niet zoon van God mogen noemen?
Maar wat voor goden zullen we zijn? Een god die met Wet en stenen zwaait? Een god van bezit, van macht of aanzien? Of eerder een god die zich laat raken door mensen, door de meest kwetsbare het eerst.
Een god die nabij is, in wiens Naam ik goede werken mag doen?
Welke god zal het halen in jou?
Een god die overtuigd is van eigen gelijk, die de maakbaarheid van het leven verkondigt en het zo in eigen hand neemt. Een god van wraak en stenen. Eén die wonden slaat.
Of een god als Bron van alle Leven, om je aan toe te vertrouwen. Een god van Liefde en trouw, die nabij blijft en wonden heelt?