Joh.6,24-35 (4/08/2024)
24 Toen de menigte dus zag
dat noch Jezus noch zijn leerlingen daar waren,
stapten zij zelf in de bootjes
en kwamen in Kafarnaüm om hem te zoeken.
25 Toen ze hem vonden aan de overzijde van het meer,
vroegen ze: “Meester, wanneer ben je hier gekomen?”
26 Jezus antwoordde hen:
“Amen, amen, ik zeg jullie:
Jullie zoeken mij,
niet omdat je tekenen hebt [in]gezien,
maar omdat je van de broden hebt gegeten
en je verzadigd werd.
27 Doe geen moeite voor voedsel dat vergaat,
maar voor het voedsel dat blijft tot het volle leven
en dat de mensenzoon jullie zal geven,
want op hem heeft God, de Vader, zijn zegel gedrukt.”
28 Ze vroegen hem dan:
“Wat moeten wij doen
opdat onze werken Gods werken zouden zijn?”
29 Jezus gaf hen ten antwoord:
“Dit is het werk van God:
dat je vertrouwt in wie hij gezonden heeft.”
30 Ze zeiden hem daarop:
“Welk teken doe jij dan zodat wij [in]zien en je vertrouwen?
Wat is jouw werk?
31 Onze voorvaderen hebben het manna gegeten in de woestijn
– zoals geschreven staat:
brood uit de hemel gaf hij hen te eten.” [Ps.78,24]
32 Jezus antwoordde hen:
“Amen, amen, ik zeg jullie:
Niet Mozes heeft jullie het brood uit de hemel gegeven,
maar mijn Vader geeft jullie het ware brood uit de hemel.
33 Want het brood van God
is hij die neerdaalt uit de hemel
en leven geeft aan de wereld.”
34 Nu zeiden ze tegen hem:
“Heer, geef ons altijd dat brood!”
35 En Jezus zei: “Ik ben het brood ten leven.
Wie naar mij toe komt, zal geen honger meer hebben,
en wie in mij vertrouwt, zal nooit meer dorst hebben.”
Waarom volg ik Jezus? Om ‘brood’ van hem te krijgen, een of ander voordeel waar ik baat bij heb? Een beetje rust, zekerheid, leiding, troost, …? Is dat het ‘brood’ dat ik zoek bij Jezus?
Let wel, deze dingen zijn niet per se slecht. Jezus heeft effectief ook zelf voor dit soort ‘brood’ gezorgd. Maar toch is dat volgens hem niet de essentie van zijn komst in de wereld. Die essentie is: hijzelf is het brood! Ik moet Jezus dus niet zoeken of volgen om een of ander voordeel te verkrijgen, maar louter omwille van hemzelf!
Het is een vraag die wij ons als Christen niet zo vaak – in elk geval te weinig – stellen: Hoe staat het met mijn relatie met Jezus? Hou ik echt van hem – omwille van hemzelf en dus niet omwille van zijn ‘brood’? Ga ik graag met hem om? Vertoef ik graag in zijn aanwezigheid? Vertrouw ik mij toe in zijn armen? Alleen als ik vanuit die diepe relatie met Jezus zelf leef, zal mijn honger en dorst gestild worden.