Joh.20,19-23 (19/05/2024)
19 Toen het dan avond was, op die eerste dag,
waren de leerlingen bijeen,
met gesloten deuren, uit vrees voor de Joden.
Jezus kwam, hij stond in hun midden,
en zei tegen hen: “Vrede voor jullie!” [Shalom]
20 En hij toonde hun zijn handen en zijn zijde.
De leerlingen waren diep verheugd
toen ze de Heer zagen.
21 Jezus zei hen opnieuw: “Vrede voor jullie!
Zoals de Vader mij gezonden heeft, zo zend ik jullie.”
22 Toen blies hij over hen en zei:
“Ontvang de heilige Geest-adem.”
23 Als je iemands zonden [verwijdering] loslaat [vergeeft],
dan worden ze losgelaten;
als je ze vasthoudt, worden ze vastgehouden.
Vandaag vieren we het hoogfeest van Pinksteren. Het is een feest voor mensen die ‘geestelijk’ willen leven. Je hoeft hier niet onmiddellijk te denken aan een gestructureerd gebedsleven of jaarlijkse retraites. Neen, geestelijk leven is: doorheen je dagelijkse leven G-ds scheppende geest-adem laten waaien en dit ook zien gebeuren rondom je. Uiterlijk verandert de wereld niet, maar als je geestelijk leeft, komt er iets aan het licht: een wereld als explosie van menselijkheid. Zo’n explosie gebeurde er (en gebeurt er telkens weer) met Pinksteren. Mensen die elkaar verstaan en de weg vinden naar elkaar, we-time i.p.v. me-time, mensen die gemeenschap vormen. Geestelijke leven is dit alles leren zien en durven geloven dat niets je kan tegenhouden om zo te leven, want als het de Geest menens is, ben je kansloos.
Geestelijk leven is niet anders meer kunnen dan opstaan om de allereerste vraag van G-d aan de mens (Adam, mens waar ben je?) te beantwoorden met heel je leven, jezelf aanbieden als instrument van scheppende Liefde en zeggen: “Hier ben ik!”