Joh.16,5-11 (7/05/2024)
5 Nu ga ik heen
naar wie mij gezonden heeft.
En niemand van jullie vraagt:
Waar ga je heen?
6 Omdat ik deze dingen heb gezegd,
is jullie hart van droefheid vervuld.
7 Maar ik zeg jullie de waarheid:
Het is in jullie belang dat ik wegga!
Want als ik niet wegga,
zal de medestander niet naar jullie komen;
maar als ik wel wegga,
zal ik hem naar jullie zenden.
8 En wanneer hij gekomen zal zijn,
zal hij in de wereld aan het licht brengen
hoe het zit met de zonde, de gerechtigheid en het oordeel.
9 Over de zonde [verwijdering]:
omdat ze niet vertrouwen in mij;
10 over de gerechtigheid [integriteit]:
omdat ik heenga naar de Vader
en jullie mij niet meer zullen aanschouwen;
11 over het oordeel:
omdat de heerser van de wereld geoordeeld is.
Jezus kondigt zijn afscheid aan. De leerlingen zijn niet in staat naar zijn woorden te luisteren. Wat Jezus ook probeert te zeggen, het komt niet binnen. Koppig steken ze hun hoofd in het zand. Ze horen amper wat hen wordt toegezegd. Hij zal weggaan, maar niet zonder de heilige Geest te zenden als bondgenoot. De Geest zal hen laten zien waar het op aan komt in de wereld en in het leven, en zal hen het nodige geloof schenken.
Als wij ons voor die Geest open stellen en met open ogen en oren in de wereld durven te staan, zullen we niet meer kunnen wegkijken van onrecht, individualisme, geweld ... De Geest maakt immers de waarheid bekend. Deze waarheid wordt ons niet gegeven als een bezit om vast te houden, maar heeft alles te maken met Christus: hoe hij leefde, mensen vrij maakte en zijn leven heeft gegeven.
Aan ons om niet langer ons hoofd in het zand te steken en ons toe te vertrouwen aan die Geest. Zij zal een nieuwe frisse wind laten waaien door ons leven. Er zal vuur in ons oplaaien, onstuitbaar, als adem ten leven.