Verbonden Leven

Joh.15,1-8 (1/05/2024)

1      Ik ben de ware wijnstok
       en mijn Vader is de wijngaardenier.
2      Elke rank die in mij geen vrucht draagt, haalt hij weg,
       en elke die wel vrucht draagt, snoeit/zuivert hij
       opdat ze meer vrucht zou dragen.
3      Jullie zijn al gesnoeid/gezuiverd
       door het woord dat ik tegen jullie gesproken heb.
4      Verblijf in mij – zoals ik in jullie.
       Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf
       als hij niet verblijft in de wijnstok,
       zo ook jullie niet
       als je niet verblijft in mij.
5      Ik ben de wijnstok
       en jullie zijn de ranken.
       Wie in mij verblijft – zoals ik in hem,
       die draagt veel vrucht.
       Want zonder mij kunnen jullie niets.
6      Als iemand niet verblijft in mij,
       is hij buitengeworpen en verdord, zoals de rank.
       Men verzamelt ze om in het vuur te gooien
       en te worden verbrand.
7      Als jullie in mij verblijven
       en mijn woorden in jullie verblijven,
       vraag dan wat je wil
       en het zal je gebeuren.
8      Hierin toont zich de grootheid van mijn Vader:
       dat jullie veel vrucht dragen
       en mijn leerlingen worden.

Het is op een van de laatste bijeenkomsten met zijn leerlingen dat Jezus deze woorden laat klinken en elk woord doet ertoe. “Ik ben”, zegt Hij. Al zes keer heeft hij dat gezegd: “Ik ben het brood, het licht, de deur, de herder, de opstanding en de weg.” Vandaag klinkt het voor de zevende en laatste keer: “Ik ben de wijnstok.” Hij weet duidelijk vanwaar hij komt en waartoe hij leeft.
Stilzwijgend voeg ik mij bij deze groep. Ik hoor wat Jezus zegt: “Ik ben.” De Godsnaam klinkt.
Jezus verbindt zich met die Naam, zo intens dat G-d in hem komt wonen! Wat een ongekende moed om je zo daad-werkelijk te verbinden aan de G-d van leven.
En wij? Hij zegt dat wij de ranken zijn, dat we al rein zijn. Durf ik dat woord te proeven? Mag het tot mij doordringen – ín mij waar worden – dat ik van de Mensenzoon ben? Dat ik zo met hem verbonden ben? Dat hij zó verblijf houdt in mij: Hij in mij, ik in Hem? Is het arrogantie of vraagt het moed? Het zal in ieder geval vruchtbaar zijn als ik het aandurf mij zover te wagen.

Vorige zondag hadden we hetzelfde Evangelie ook deze commentaar kan je er nog eens op nalezen (scroll hiervoor even naar onder).