Joh. 8,21-30 (28/03/2023)
Opnieuw zei Jezus tegen hen [de farizeeën en schriftgeleerden]: “Ik ga heen en jullie zullen mij zoeken, maar in je zonden zul je sterven. Waar ik heen ga, kunnen jullie niet komen.” De Joden zeiden daarop: “Hij zal toch niet zichzelf doden, omdat hij zegt ‘waar ik heen ga, kunnen jullie niet komen’?”
Jezus zei hen: “Jullie zijn uit de beneden-dingen, ik ben uit de boven-dingen; jullie zijn van deze wereld, ik ben niet van deze wereld. Ik heb jullie dus gezegd dat je zult sterven in je zonden, want als je er niet op vertrouwt dat ‘ik-ben’ zul je sterven in je zonden.”
Ze vroegen hem nu: “Wie ben jij dan?” En Jezus zei: “Wat ik van het begin al tegen jullie zei! Veel heb ik over jullie te zeggen en te oordelen. Degene die mij gezonden heeft is waarachtig en wat ik van hem gehoord heb, zeg ik tot de wereld.”
Zij herkenden niet dat hij hen over de Vader sprak. Dus zei Jezus verder: “Wanneer jullie de mensenzoon omhoog zullen hebben geheven, dan zullen jullie herkennen dat ‘ik-ben’ en dat ik niets doe uit mezelf, maar dat ik uitspreek wat mijn Vader mij geleerd heeft. Die mij gezonden heeft, is met mij; de Vader heeft mij niet alleen gelaten, omdat ik altijd doe wat hem lief is.”
Toen hij zo sprak, gingen velen hun vertrouwen stellen in hem.
Jezus ontloopt de vele vragen over zijn leven niet. Geduldig probeert hij mensen mee te nemen in wat hij zelf ten diepste mag beleven. Vurig hoopt hij dat anderen ook de levengevende kracht van de Vader mogen ervaren. Daarom vertelt hij nog een keertje wie hij is en waar hij vandaan komt. Hij leeft vanuit een andere logica (uit de boven-dingen) dan de onze (uit de beneden-dingen). In hem raken boven en beneden elkaar en die verbinding doet het mysterie, dat G-d is, oplichten in onze wereld. Daarom nodigt hij ons uit om verbonden te leven met hem. Hij kent ons al van binnen uit. Het is nu aan ons om vertrouwen te stellen in hem. Vertrouwen echter groeit niet door over hem te lezen, door verslagen door te nemen of voort te gaan op enkele herinneringen. Vertrouwen kan zich maar ontwikkelen door samen te zijn met G-d, elkaars verlangens te delen, door lief te hebben en te luisteren. Levend in dat vertrouwen mogen we beseffen dat ook wij mogen ‘zijn’ en niets uit onszelf moeten doen. Het is G-d die in ons aan het woord wil komen. Hij wil heel ons doen en laten richten.