Eerste brief van Johannes (inleiding op deze brief)
1 Joh.1,1-4 (26/12/2021)
Wat er was vanaf het begin, wat wij gehoord hebben, wat wij met eigen ogen gezien en aanschouwd hebben, wat onze handen hebben aangeraakt, dat verkondigen wij: het Woord dat leven is. Het leven is verschenen, wij hebben het gezien en getuigen ervan, we verkondigen u het eeuwige leven, dat bij de Vader was en aan ons verschenen is. Wat wij gezien en gehoord hebben, verkondigen we ook aan u, opdat ook u met ons verbonden bent. En verbonden zijn met ons is verbonden zijn met de Vader en met zijn Zoon Jezus Christus. We schrijven u deze brief om onze vreugde volkomen te maken.
Van bij het begin wil Johannes duidelijk maken waarover zijn brief zal gaan. Hij schrijft geen mooi verhaaltje. Hij getuigt! Hij heeft aan den lijve ervaren wat dat ‘Woord dat leven is’ met je doet. Hij heeft ‘het leven’ gezien, gehoord en aangeraakt.
Je kan hele theologieën bestuderen of het Jezusverhaal rationeel ontleden maar Johannes vertelt over wat hij zelf heeft ervaren, in de overtuiging dat er meer en meer verbondenheid zal groeien: verbondenheid met elkaar, met G-d en met Jezus. Hij heeft het meegemaakt: als je je verbindt met G-d en hij niet langer die verre vreemde is, dan zal hij levengevende relaties tot stand brengen. En als je dat ervaart kan je niet anders dan daarover getuigenis afleggen (waar het hart van vol is loopt de mond van over). Daarom wil Johannes schrijven, want hij weet dat de enige, échte, diepe vreugde beleefd wordt als je met anderen hierover in gesprek gaat, als je vertelt over een Léven-IN-vertrouwen, een leven in verbondenheid. Dan zal je vreugde volkomen zijn.