Mt.14,1-12 (1/08/2020)
In die tijd begon Jezus' vermaardheid tot de viervorst Herodes door te dringen,
en hij zei daarom tot zijn hovelingen: 'Dat moet Johannes de Doper zijn;
hij is uit de doden opgestaan; vandaar dat die wonderkrachten in hem werken.'
Want omwille van Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, had Herodes Johannes laten grijpen
en geboeid in de gevangenis geworpen, omdat hij tot hem gezegd had:
'Het is u niet geoorloofd haar als vrouw te hebben.'
Daarom had Herodes hem eigenlijk ter dood willen brengen, maar hij was hiervoor teruggeschrokken
omdat het volk hem voor een profeet hield. Toen de dochter van Herodes echter op de verjaardag van Herodes
voor het gezelschap danste, beviel zij hem zo zeer dat hij een eed zwoer haar alles te zullen geven wat zij zou vragen.
Haar moeder had haar het antwoord ingescherpt en daarom zei ze:
'Geef mij, hier nog, op een schotel het hoofd van Johannes de Doper.'
Ofschoon dit de koning aan zijn hart ging wilde hij toch, ook wegens zijn tafelgenoten,
zijn eed gestand doen en hij gelastte het te geven. Hij gaf daarom opdracht Johannes in de gevangenis te onthoofden.
Zijn hoofd werd op een schotel binnengebracht.
Zijn leerlingen kwamen het lijk halen en begroeven het; daarna gingen zij het aan Jezus melden.
Johannes de Doper … Onthoofd omdat hij de waarheid zei.
Mensen doen veel om de waarheid monddood te maken.
Halfdronken koningsgasten verleiden tot een belofte door een meisje voor hen te laten dansen
en haar beloning jezelf ten goede laten komen, lijkt natuurlijk wat ver te gaan, maar toch …
Laten we de laaghartigheid van de mensen (wijzelf dus!) niet te licht opnemen!
Op louter menselijk vlak al is het de moeite waard eens na te gaan op welke manieren ikzelf waarheden
die lastig zijn ontwijk, ontken, ontkracht.
En hetzelfde gebeurt natuurlijk ook op spiritueel vlak. Je hoort het wel zeggen dat de mensen vandaag
opnieuw graag met spiritualiteit bezig zijn. Oók als het lastig wordt? Oók als het ‘aan het vel zit’?
Oók als het mij uit mezelf en mijn comfort(zone) sleurt? Oók als het mij naar ándere mensen toe drijft
(en dan vaak nog wel eens ‘rafelrandmensen’)?
Welke knepen heb ik dáárvoor in mijn mars om die Stem maar monddood te maken?