Mt.10,17-22 (26/12/2024)
17 En pas op voor de mensen!
Want ze zullen jullie overleveren aan gerechtshoven
en jullie geselen in hun samenkomsten [synagoge].
18 Je zult voor stadhouders en koningen geleid worden
omwille van mij,
tot getuigenis voor hen en voor de volken.
19 Wanneer ze echter jullie overleveren,
wees dan niet bezorgd over hoe of wat je moet zeggen,
want op dat uur
zal wat je te zeggen hebt
je gegeven worden,
20 want niet jullie zijn het die dan spreken,
maar het is de Geest van de Vader die in jullie spreekt.
21 Een broer zal een broer uitleveren ter dood,
een vader een kind,
kinderen zullen opstaan tegen hun ouders
en hen doden;
22 je zult door allen gehaat worden
omwille van mijn naam;
maar wie standvastig blijft ten einde toe,
zal bevrijd worden.
Overal wordt nog uit volle borst gezongen over vrede en liefde. G-d is net op de wereld gekomen, zo klein en weerloos. Vol goede moed willen we écht een begin maken van die goddelijke Liefde.
En dan klinken deze woorden: Pas op! Het zal er hard aan toegaan. Als je G-ds Naam gaat leven, als Liefde het vertrekpunt mag worden van heel je doen en laten, dan zal het vaak lastig zijn. Want deze goddelijke Liefde is zo broos en kwetsbaar dat ze door geen wapens of harde woorden kan afgedwongen worden. Ze kan alleen beschermd worden door de Liefde zelf.
De radicaliteit van deze Liefde doet mensen terugdeinzen. We zijn zoveel Liefde niet gewoon. Ook ik deins ervoor terug. En toch vraagt G-d ook mij of ik bereid ben zijn Liefdesboodschap te verkondigen en te leven. En hij zegt er bij dat er risico’s aan verbonden zijn – Stefanus heeft het aan den lijve moeten ondervinden.
Maar, hij zegt ook, dat je het niet alleen hoeft te doen. De Geest zal je inzicht geven zodat je weet wat je moet doen of zeggen – tenminste als je bereid bent om je voor hem open te stellen.