Lc.21,5-11 (23/11/2021)
Enkelen wezen nu op de tempel, versierd met z’n mooie stenen en wijgeschenken. Maar hij zei: “Alles wat je hier aanschouwt, er zullen dagen komen dat geen steen op een andere gelaten wordt, alles zal verwoest worden!”
Ze stelden hem de vraag: “Meester, wanneer zal dat zijn? En wat is het teken wanneer dat gaat gebeuren?”
Hij antwoordde: “Let op dat jullie niet in dwaling raken! Want velen zullen in mijn naam zeggen: ‘Ik ben het, en de tijd is genaderd!’ Volg hen niet! Als jullie horen van oorlogen en onlusten, raak dan niet verschrikt. Deze dingen moeten eerst gebeuren maar zijn niet direct het einde.”
En hij voegde eraan toe: “Volk zal opstaan tegen volk, natie tegen natie, her en der zullen grote aardbevingen zijn, hongersnoden en epidemieën, verschrikkingen en hemeltekenen.”
Verwarrende tijden heb je blijkbaar … in alle tijden. Wij weten ervan, Jezus wist ervan. Het kan dus nuttig zijn dat wij als Christen even luisteren wat Jezus daarover te zeggen heeft – of sterker: misschien toont zich de echte innerlijke kracht van het Christendom zelfs als wij net in déze tijden er een beetje zouden gaan naar leven?!
Welke hints staan hier te lezen?
Loop niet in de valkuil van allerlei oogverblinding; loop niet zomaar achter iedereen aan die het meent te weten; dwaal niet, verdwaal niet, noch in wat allemaal wordt gezegd noch in je eigen gedachten of gevoelens; raak niet verschrikt!
Wat Jezus dus aanwijst als weg, is die van een helder oog, een heldere geest en een standvastige oriëntering. Christenen zijn mensen met een innerlijk kompas – tenminste, als ze er de moeite voor doen dat kompas (de Geest die in hen woont) te leren ont-dekken en volgen.
Wat zouden wij onze huidige wereld te bieden hebben als wij duidelijker – en dus zonder angst – mensen van dat Kompas zouden worden!