Lc. 21,12-19 (25/11/2020)
“Maar vóór dit alles, zullen zij de hand aan jullie slaan.
Ze zullen jullie vervolgen en je uitleveren aan synagogen en gevangenissen,
en ze zullen je voor koningen en gouverneurs slepen, omwille van mijn naam.
Het zal voor jullie uitlopen op een getuigenis [marturion martelaarschap].
Neem dan ter harte dat je je verantwoording niet tevoren moet instuderen,
want ikzelf zal jullie een taal en wijsheid geven die niemand van jullie weerstrevers zal kunnen weerstaan of weerleggen.
Ja, ook door ouders en broers, verwanten en vrienden, zullen jullie uitgeleverd worden.
Sommigen van jullie zullen ze doden. Jullie zullen gehaat worden door allen omwille van mijn naam.
Maar geen haar van jullie hoofd zal verloren gaan! In je standvastigheid verwerf je je leven!”
Neen, het zijn geen gemakkelijke tijden. De ‘woeligheden’ rondom ons kunnen ook al snel ‘woeligheden’ ín ons worden.
Maar – zoals gisteren al genoemd en de komende dagen steeds herhaald – onze oriëntering op G-d (= Liefde, Léven, Vertrouwen) leidt ons daar doorheen.
Dát is nu die zo andere reactie van Jezus op dit soort tijdingen. Telkens als er zo’n woelige tijden zijn,
zijn er altijd wel die dit aangrijpen voor doemgedachten en moedeloosheid. Jezus zegt: “Hou vast, hou vol, wees standvastig!
Geen haar van jullie hoofd zal verloren gaan!” Dat is geen ‘persoonlijke heldhaftigheid’ (de meesten van ons hebben daar de kracht niet voor).
Dat is wél een georiënteerdheid, een Vertrouwen op het in-gebed zijn in een goddelijke Geest die draagt en vérder stuwt.
Een ‘bestudeerde uitleg’ kunnen we daar meestal ook niet aan geven, maar wanneer kan dat, als het over Liefde, Léven, Vertrouwen gaat?
‘Getuigenis afleggen’ is niet van de orde van een rationeel discours, maar is van de orde van de Liefde!