Lc. 4,16-30 (29/08/2022)
Ook kwam hij in Nazaret, waar hij was opgegroeid. Zoals hij gewoon was, ging hij op de dag van de sabbat binnen in het huis van samenkomst. Hij stond op om voor te lezen en men gaf hem een boekrol van de profeet Jesaja. Hij opende de boekrol en vond de plaats waar geschreven staat:
De geest van de Heer is over mij gekomen –
hij heeft mij gezalfd,
om de bevrijdende boodschap te verkondigen
aan wie zich arm weten.
Hij heeft mij gezonden
om wie gebroken is te genezen,
om wie gevangen zit vrijlating te melden,
om wie blind is het zicht terug te geven,
om wie verdrukt wordt te bevrijden;
om af te kondigen
een genadejaar van de Heer. [Jes.61,1-2]
Hij rolde het boek dicht, gaf het terug aan de dienaar en ging zitten. De ogen van allen in het huis van samenkomst waren aandachtig op hem gericht. Hij begon nu tegen hen te spreken:
“Vandaag is voor jullie oren dit Schriftwoord in vervulling gegaan!”
Allen vielen hem bij en verwonderden zich over de woorden van genade die uit zijn mond kwamen, en ze zeiden: “Is dat niet de zoon van Jozef?”
Hij zei tegen hen: “Natuurlijk zullen jullie mij de spreuk voorhouden: Geneesheer, heel jezelf! Al die dingen die in Kafarnaüm gebeurd zijn – naar wij gehoord hebben – doe ze ook eens hier in je vaderstad.”
Daarop zei hij: “Zeker, ik zeg jullie dat geen enkele profeet welkom is in zijn vaderstad. Naar waarheid zeg ik jullie: In de dagen van [de profeet] Elia waren er veel weduwen in Israël toen de hemel gedurende drieëneenhalf jaar gesloten bleef zodat er grote hongersnood kwam over heel het land. Toch werd Elia naar geen van hen gezonden [om haar te redden van de hongerdood – 1 Kon.17] maar naar een weduwe is Sarepta bij Sidon [= buiten Israël]. En ten tijde van de profeet Elisa waren er veel melaatsen in Israël. Toch werd geen enkele van hen gereinigd maar wel de Syriër [= buitenlander] Naäman.”
Allen die in de samenkomst [synagoge] waren en dit hoorden raakten overvol woede. Ze stonden op en wierpen hem buiten de stad. Ze dreven hem naar de rand van de berg waarop hun stad gebouwd was, om hem van de steilte te gooien. Maar hij ging midden tussen hen door en trok weg.
Bij ‘t begin van zijn openbare leven leest Jezus heel bewust deze profetische tekst voor. We denken vaak dat profetieën over de toekomst gaan, maar een profetie kijkt niet zozeer vooruit, maar wel in de diepte. In de diepte peilt ze naar wat er ondergronds al aan het veranderen is. Een profeet profeteert over zijn eigen tijd, over nu, over vandaag!
Dat is ook wat Jezus doet en zegt: “Vandaag is voor ….”.
Hij breekt het perspectief open en laat een andere manier van leven zien. Dwars tegen elke tijdgeest in. Dwars tegen menselijke neigingen in om je te verheffen, om je heil in macht en bezit te zoeken, om je groot te maken.
Hij vraagt om vandaag reeds vanuit die profetische woorden te leven en daagt uit om de boodschap aan te nemen als een waarheid die het leven van binnenuit verandert. Dan ga je meedoen in zijn beweging en wie meedoet is al veranderd. Hij heeft met de profeet dieper gepeild dan de oppervlakte. Hij leeft van het ‘en toch’ in plaats van het ‘nu eenmaal’.