Joh.4,43-54 (11/03/2024)
43 Na die twee dagen vertrok hij vandaar
[na de arrestatie van Johannes de doper, trok hij weg uit Judea, met een oponthoud in Samaria]
en ging naar Galilea,
44 hoewel hij zelf had betuigd
dat een profeet niet wordt geëerd in zijn eigen geboortestreek. [Mc.6,4]
45 Toen hij aankwam in Galilea
werd hij er toch verwelkomd,
want ze hadden alles gezien
wat hij in Jeruzalem op het [Paas]feest had gedaan
– ook zij waren op het feest.
46 Jezus kwam dus weer in Kana van Galilea,
waar hij het water tot wijn had gemaakt.
Er was een koninklijke beambte,
wiens zoon ziek lag in Kafarnaüm.
47 Toen hij hoorde dat Jezus uit Judea naar Galilea was gekomen,
ging hij naar hem toe [Kafarnaüm – Kana = ca. 26km]
en vroeg hem met aandrang naar zijn huis te komen
om zijn zoon te genezen die stervende was.
48 Jezus zei tegen hem:
“Jullie geloven alleen maar als jullie tekenen en wonderen zien!”
49 Maar de hofbeambte drong aan:
“Heer, kom toch, voor mijn kindje sterft!”
50 “Ga maar, zei Jezus, je zoon leeft.”
En de man vertrouwde het woord van Jezus
en ging naar huis.
51 Terwijl hij nog onderweg was,
kwamen knechten van hem tegemoet
en verkondigden: “Je kind leeft!”
52 Hij vroeg hen onmiddellijk naar het uur waarop de beterschap begon.
Ze zeiden: “Gisteren, op het zevende uur [= 1 u ’s middags]
werd hij vrij van de koorts.”
53 Nu (h)erkende de vader:
“Dat is het uur waarop Jezus zei: Je zoon leeft.”
En hijzelf en zijn hele huis kwamen tot vertrouwen.
54 Dit was het tweede teken dat Jezus daar weer deed,
toen hij van Judea naar Galilea kwam.
Wat als een van je vrienden gestorven is, vermoord nog wel, omwille van jou? En dit terwijl je in den vreemde bent? Je zou voor minder naar huis verlangen, naar een plek om even alles op een rijtje te zetten. Maar wat als net op die plek de mensen jou niet eren en je liever zien gaan dan komen? [Lc.4,29]
Je zou je volledig kunnen terugtrekken, weglopen van alles en iedereen. Je roeping opgeven. Maar dat is niet wat Jezus doet. Hij laat zich niet ontmoedigen. Hij gaat toch naar zijn geboortestreek. Hij vertrouwt en krijgt vertrouwen. De mensen in z’n geboortestreek zijn tijdens zijn afwezigheid tot inzicht gekomen. Soms hebben geloof en vertrouwen tijd nodig om te groeien.
Ook de hofbeamte gelooft en vertrouwt (hoe klein ook). Hij zoekt Jezus op en dringt bij hem aan. En Jezus komt in beweging, niet omwille van een eventueel verlangen naar wonderen en tekenen, maar omwille van het vertrouwen dat in hem gesteld wordt.
Zo herkenbaar: als je voelt dat je vertrouwen krijgt kom je als het ware vanzelf in beweging en al gaande wordt je vertrouwen alleen maar groter.