Psalm 92
Kunstwerk als verwerking van de Psalm gemaakt door Elly Mondelaers
Psalm 92
Hoe goed is het Jou te loven,
te bezingen jouw Naam, Allerhoogste!;
in de ochtend te verkondigen jouw Genade
en in de nacht jouw trouw;
met de klanken van de tiensnarige harp
en de mijmerende tonen van de citer.
ja, Jij verheugt mij, Heer, met jouw werk;
ik jubel om wat jouw hand verricht.
Hoe groot zijn jouw werken, Heer,
hoe diep jouw overwegingen;
onzinnig wie dit niet weet,
verdwaasd wie dit niet ziet.
Al groeien de verdwaasden als gras
en bloeien boosdoeners weelderig,
het is om ten slotte te worden verdelgd.
maar Jij, Heer, bent hoog verheven tot altijd!
Zie, al jouw weerstrevers, Heer,
zie, zij zullen vergaan,
zij zullen verstrooid worden
al wie ongerechtigheid doen.
Maar mij geef Jij kracht,
Je doordrenkt mij met helende olie.
Mijn oog zal zien, mijn oor zal horen
hoe het vergaat met wie opstaan tegen Jou.
Groeien zal de rechtvaardige als een palmboom
en bloeien als een machtige ceder.
Geplant in de voorhof van de Heer
zullen zij gedijen tot altijd.
Tot in hun ouderdom dragen zij vrucht,
ze blijven vol leven en heil.
Om te getuigen: De Heer is gerechtigheid;
Hij is onze rots en ons heil!
(Gezongen door zusters van de St.-Trudoabdij, met citerbegeleiding)
Psalm 92 - Aanzet
Weer zo’n ‘klassieke’ psalm, zo eentje over de goeden en de slechten?
En dat ik mezelf gelukkig prijzen mag dat ik bij die goeden behoor?
Jawel, zo kun je deze psalm lezen. En zo zullen velen dat wellicht ook gedaan hebben. Alleen, ik zit een beetje in mijn maag dat soort psalmen. Om me daar goed bij te voelen, weet ik me een beetje teveel bij de verdwaasden, de boosdoeners, de weerstrevers. In vroegere tijden botste ik hierom zelfs op psalmen. Ik kon ze gewoon niet lezen …
Vandaag laat ik me leiden door het eerste vers van de laatste strofe van de psalm:
Tot in hun ouderdom dragen zij vrucht,
zij blijven vol leven en heil.
Ik weet niet of jij dat ook al gemerkt hebt, maar wat mij betreft bestaan er twee soorten oude mensen:
- Zij die verbitterd zijn geraakt, ergens onderweg, en dat sindsdien gebleven zijn. Het zijn die oude mensen die zeuren over de dag van vandaag, want vroeger was alles toch zoveel beter. Het zijn die oude mensen die, als jij op bezoek gaat, klagen dat er nooit eens iemand naar ze omkijkt. Het zij die oude mensen die je, als je spontaan zou handelen, liever uit de weg zou gaan.
- Zij die vriendelijkheid en zachtheid en wijsheid uitstralen. Het zijn die oude mensen bij wie jonge mensen juist graag op bezoek gaan. De stukjes uit hun levensverhaal inspireren, ze kunnen jouw pijn en jouw last relativeren en je gaat met een lichter gemoed bij ze vandaan. Eigenlijk ben je graag in hun nabijheid, niet omdat zij jou dat vragen, maar omdat jij daar beter van wordt.
Al heel lang ben ik daarnaar op zoek: Hoe word ik zo’n vriendelijke, zachte, wijze vrouw? Want dat lijkt mij het teken van een geslaagd leven …
Wel, ik denk dat deze psalm mij een antwoord geeft. Wil je tot in je ouderdom vrucht dragen, wil je blijven vol leven en heil, ga dan de weg van deze psalm.
Leer God te loven, zijn Naam te bezingen. Leer al het goede zien dat jou te beurt valt, en wees daar blij om. Jubel, zing en speel je vreugde uit. En weet dat niet jij dat hebt gedaan, maar dat het jou toeviel. Je kreeg zoveel, van mensen én van God.
En ga bij jezelf op zoek naar het verdwaasde, het boze, dat wat het goede / dat wat God weerstreeft. Laat toe dat het verdelgd wordt. Laat je voeden door Zijn kracht, laat je doordrenken met helende olie.
En dat zou wel eens voldoende kunnen zijn om het verschil te maken …