De ontbrekende schakel
Tijdens deze periode van ‘in je kot blijven’ heb ik voor mezelf de ontbrekende schakel gevonden in mijn persoonlijke meditatiepraktijk.
Als we in groep mediteren wordt er telkens voorafgaand aan de stilte een inleidende tekst aangereikt. Tot op heden, als ik thuis mediteerde, was er geen overgang van de alledaagse drukte naar het stil zitten. Ik was al blij dat het thuis mediteren af en toe lukte; er nog iets bijnemen zou teveel zijn – dacht ik. En toch miste ik iets. Mijn stil gebed thuis was als het ware niet compleet.
Omdat ik tijdens deze lockdownperiode grotendeels kon telewerken en dus geen woonwerkverplaatsing had, kwam er meer tijd en ruimte vrij. De uitnodiging om kennis te maken met de nieuwe website ‘verbondenléven’ kwam op het juiste moment op ‘mijn weg’, die al langer bezig is. Ik maakte voor mezelf de keuze om in deze periode met meer tijd de dagelijkse bijbellezing van de site door te nemen.
In het begin was ik voornamelijk getriggerd door die kleine overwegingen aansluitend op de bijbellezing. De commentaren zijn zo anders dan wat ik vroeger hoorde. Je voelt iets van een spiritualiteit waartoe je aangetrokken wordt maar eigenlijk niet kan omschrijven wat je weet. De overwegingen zijn zo sterk geschreven dat de lezingen voor mij nu begrijpelijk worden en tevens tot zelfreflectie aanzetten. Dit zorgt ervoor dat je het verhaal op je leven kunt leggen en er eigenlijk een hele dag mee verder kan – de dag lijkt vaak te kort!
Het gevolg was dat ik meermaals per week surfte naar de website. En plots herontdekte ik de Bijbel die sinds mijn schooltijd, op de weekendvieringen na, een gesloten boek was.
Het kantelpunt om dagelijks de Bijbel te lezen kwam er van het moment dat het mogelijk was hem in mijn mailbox te ontvangen. Concreet betekent dit dat ik nu met behulp van de gsm overal waar ik wil mediteren, de bijbeltekst vooraf kan lezen en vervolgens de app met meditatieklok binnen bereik heb. Hierdoor ben ik niet meer gebonden aan tijd en plaats om te bidden, wat in mijn leven meer reële kansen biedt.
Sinds ik deze keuze gemaakt heb, voelt het geheel (Bijbel – overweging – meditatie) aan als iets dat stevig geworteld is in een lange traditie. In het verlengstuk van deze traditie wil ik het verhaal verder doorgeven.
De nieuwe ervaring voelde zo goed aan dat ik dit deelde met mijn meditatiegroep. Ik kreeg meerdere positieve reacties. Plots kwam ik te weten hoe belangrijk de Bijbel voor hen is en hoe zoekend ook zij hier bij zijn. Bij het wekelijks doorsturen van de inleidende tekst op zondag steek ik er voortaan de evangelietekst bij.
Nu ik op deze fijne reacties terugkijk heb ik gemerkt hoe belangrijk het voor anderen is om te durven delen wat mij ten diepste roert en wat hierbij levengevend is. Dit vraagt van mij wel moed en geloof maar anderzijds geeft het vertrouwen omdat wat ik deel, vruchtbaar is.
Ten gevolge van corona en de afstandsvoorwaarden is een grotere locatie wenselijk willen we als groep verder kunnen samenkomen om te mediteren. In Bellem bestaat er zo’n droomlocatie die ik voor onze groep voor ogen had. Het is een plek, gelegen midden in het groen die op zichzelf rust uitstraalt, maar … privé.
Vanuit een groeiend vertrouwen – zij het met een klein hartje omwille van het niet vanzelfsprekende – heb ik het aangedurfd om de eigenaar die ik niet kende, aan te spreken. En kijk dan gebeurt er iets bijzonders.
De eigenaar was zo geraakt van ons initiatief dat hij onmiddellijk positief reageerde en zelfs vroeg of hij ook eens mocht deelnemen aan het gebed.
Bart