Verbonden Leven

Psalmen4

Psalm 53

Kunstwerk als verwerking van de Psalm gemaakt door Elly Mondelaers

Psalm 53

Verdwaasd die denkt bij zichzelf
"Er is geen God"
Verdorven hun handelen,
geen die goed doet.

God kijkt naar de mens
in het verlangen dat er één is
die verstandig is
en zoekt naar Hem.

Maar allen weken af,
allen raakten ontaard,
geen die goed doet,
niet één

Begrijpen zij dan niets,
die ongerechtigheid doen,
die mijn volk verslinden als brood?
Zij zijn niet in kennis met God.

Tot zij verbleken,
wie Jou weerstreven.
Jij verstrooit hun gebeente,
verworpen worden ze - beschaamd.

  

(Gezongen door zusters van de St.-Trudoabdij, met citerbegeleiding)

 

Psalm 53 - aanzet

Psalm 53, een psalm toegeschreven aan koning David …
Het verhaal gaat dat koning David ziet hoe heersers in de landen rondom zichzelf goddelijke allures aanmeten. Hij ziet hun eigengereide handelen en het kwaad dat daaruit voortvloeit. Gaandeweg groeit het inzicht bij koning David: Wie God miskent en zichzelf in het middelpunt plaatst, die doet geen goed. Wat uit zijn handen komt is ongerechtigheid, hij misbruikt mensen tot eigen gewin. Daaraan herken je de heerser die God miskent, zijn handelen is verdorven. En vroeg of laat keert zich dat tegen hem.

Psalm 53, een psalm voor mij vandaag …
Ben ik niet ook de mens die zegt: ‘Er is geen God’? O ja, ik zeg wel dat ik in God geloof, maar heeft dat ook consequenties? Zet ik niet toch telkens weer mezelf te veel in het middelpunt? Is het te merken aan mijn handelen? Doe ik van Godswege goed?
Als God mij aankijkt, ziet hij dan een verstandig mens, één die zoekt naar Hem? Of wijk ook ik af, raak ik ontaard? Is het te zien aan mij dat ik God ken, is het te zien aan mij omdat ik gerechtigheid doe?
We hoorden het in de bijbelcommentaren wel vaker, de laatste tijd: Is de liefde tussen God en mij daad-werkelijk – en dus in daden af te lezen – zichtbaar? Want aan de vruchten kent men de boom, is het niet?

Psalm 53, een psalm die spreekt over leven na de dood, of juist niet …
Want zij die God miskennen, zij verbleken. Hun gebeente raakt verstrooid. Niet eens als straf, misschien, maar veeleer door eigen ongeloof. Dood is dood, meer is er niet. Zij die zich verbonden weten, in kennis zijn met God, zij weten zich geliefd, over de grenzen van de dood heen. Zij hebben perspectief, zicht op een nieuwe dageraad.