Psalm 55
Kunstwerk als verwerking van de Psalm gemaakt door Elly Mondelaers
Psalm 55
Hoor mijn gebèd, God;
verberg Je niet voor mijn sméking.
Hoor aandachtig en gèef mij àntwoord,
rusteloos ben ik èn verwàrd.
Mijn weerstrevers schrèeuwen naar mij,
de verdwaasden zetten mij onder drúk;
ze storten ònrecht over mij ùit
en overvallen mij ìn hun wòede.
Mijn hart krimpt ineen in mijn bìnnenste,
doodsangst overvált mij;
angst en bèven grìjpen mij,
huivering loopt òver mijn lìjf.
Want was het een vìjand die mij smaadt,
ik zou het wel verdrágen;
was het mijn hàter die gròot doet tegen mij,
ik zou hem wèl ontlòpen;
maar jij, een mens mij zo nà,
mijn vriend en vertróuweling,
met wie ik zelfs mijn ìnnigste gebed dèelde
toen we opgingen nàar Gods hùis.
Had ik maar vleugels als een dùif,
ik zou wegvliegen om rúst te zoeken;
ver weg vlùchten naar de woestìjn,
een schuilplaats zoeken vòor de stòrm.
Doe hun plannen tenìet, Heer,
in de stad zie ik niets dan geweld en twéedracht;
dag en nacht gaan zij rònd op haar mùren,
haar straten zijn vol van terrèur en bedròg.
Maar ik, ik roep tot Jòu, God,
Jij zult mij verlóssen.
Avond, ochtend en mìddag klàag ik,
tot Jij mijn stèm hebt gehòord.
Jij, God, koopt mijn wezen vrij tot vrède
– geen strijd meer voor míj,
ook al zìjn ze met vèlen,
zij die geen òntzag hebben voor Jòu.
Maar jij, die je hand opheft tegen je vrìenden
en zo schendt het verbónd,
je woorden zijn zàchter dan òlie,
maar komen neer als een dòdelijke dòlk.
Ik leg mijn last op Jòu, Heer,
en Jij zult zórg voor mij dragen.
Nooit zùl Je tòestaan
dat een rechtvàardige wànkelt.
Maar hen, God, doe Jij telòorgaan:
die mannen vol schuld en bedróg
bereiken niet de hèlft van hun dàgen.
Maar ik, ik vertròuw op Jòu.