Verbonden Leven

Mc.1,29-39 (15/01/2025)

²⁹    Onmiddellijk daarna gingen zij naar buiten,
       weg uit de plaats van samenkomst,
       en gingen naar binnen in het huis van Simon en Andreas,
       samen met Jakobus en Johannes.
³⁰    Maar Simons schoonmoeder lag neer, gegrepen door koorts.
       Onmiddellijk spaken zij hem over haar.
³¹    Hij ging naar haar toe,
       nam haar bij de hand en richtte haar op.
       Onmiddellijk verliet de koorts haar
       en zorgde zij voor hen.
³²    Toen de zon was ondergegaan en de sabbat ten einde,
       brachten ze hem al wie erg zwak was of bezeten.
³³    Heel Kafarnaum kwam samen bij de deur
³⁴    en hij heelde velen die erg zwak waren door allerlei lijden
       en wierp veel demonen naar buiten,
       maar hij liet niet toe dat de demonen van hem getuigden.
³⁵    Heel vroeg in de morgen, toen het nog donker was,
       stond hij op en ging weg naar een eenzame plaats,
       om daar te bidden.
³⁶    Simon en wie bij hem waren, gingen hem achterna.
³⁷    Toen ze hem gevonden hadden,
       zeiden ze tegen hem: “Iedereen zoekt je!”
³⁸    Hij antwoordde hen:
       “Laten we naar ergens anders gaan,
       naar de omliggende dorpen,
       zodat ik ook daar kan verkondigen.
       Dat is immers waarom ik op weg ben gegaan.”
³⁹    Zo ging hij verkondigen
       in de plaatsen van samenkomst [synagoge] in heel Galilea,
       en dreef demonen uit.

Jezus had iets met zieken, van wat voor soort ook. Zijn bekommernis om mensen doet zijn hart naar hen uitgaan, en zij ‘voelen’ dat. Ze merken dat daar eindelijk iemand is die écht om hen geeft als vol-waardig mens en naar hen omziet. En daarom willen ze bij hem zijn en zoeken ze hem.
Toch is het niet Jezus’ eerste bedoeling zieken te genezen. Zijn eerste taak is de verkondiging van de nabijheid van G-d. Maar hij doet wel het één via het andere – in beide richtingen! (– Denk hier maar even over na! –)
Hebben die genezen zieken dat begrepen? Soms wel, soms niet. We lezen het beide in het Evangelie. Jezus strooit zijn Go(e)dheid gul onder de mensen, wat ze er ook eventueel ‘maar’ van begrijpen. Want ook dát is verkondiging, niet alleen genezing, maar ook gulle goedheid, als ze maar in-gebed zijn in een diepe verbondenheid met de Vader, die blijkbaar vooral in de eenzaamheid en de stilte van het gebed gevoed wordt.
Ook de genezing en goedheid die wíj aan anderen brengen, als ze in-gebed is, brengt G-d nabij; zo worden ook wíj verkondigers …