Verbonden Leven

Mc.8,27-33 (20/02/2025)

²⁷    Jezus ging met zijn leerlingen van daar weg
       naar de dorpen van Caesarea van Filippi [ca. 40km noordelijker, aan de voet van de Hermon, bij de bronnen van de Jordaan; overwegend heidens].
       Onderweg vroeg hij hen: “Wie zeggen de mensen dat ik ben?”
²⁸   Ze antwoorden: “Ze zeggen: Johannes de doper;
       anderen zeggen Elia, of nog anderen één van de profeten.”
²⁹    Toen vroeg hij hun:
       “Maar jullie, wie zeggen jullie dat ik ben?”
       Petrus antwoordde: “Jij bent de Gezalfde [Christos/Messiah]!”
³⁰    Streng zei hij hen hierover met niemand te spreken.

³¹    Hij begon hen te onderrichten
       dat het ‘moest’ [= nodig, noodzakelijk, in de lijn v.d. Bijbelse/Goddelijke logica van de Liefde]
       dat de mensenzoon veel zou lijden
       en worden verworpen
       door de oudsten, hogepriesters en schriftgeleerden,
       dat hij zou worden gedood
       en na drie dagen opstaan.
³²    Hij zei dit vrijmoedig [= in blij vertrouwen].
       Petrus nam hem apart
       en begon hem hierover te weerleggen.
³³    Maar Jezus keek om naar zijn leerlingen
       en sprak Petrus streng toe:
       “Ga weg, achter mij, weerstrever [satan],
       want wat je bedenkt is niet van God, maar van mensen.”

Wie is hij toch? Wie is hij voor mij, voor jou? Een eerlijk en oprecht antwoord geven op deze vraag is echter niet vrijblijvend. Het daagt je uit om ook daad-werkelijk met hem op weg te gaan.
In de verschillende fasen van het leven zal het antwoord veranderen. Misschien is een van de antwoorden: “Ik weet het niet.” Niet omdat je de vraag wilt ontwijken, maar omdat je ruimte wilt openhouden. Het is niet zomaar een ‘niet weten’, maar eerder het niet kunnen of willen vastleggen.
Als ik dan stamelend probeer toch woorden te vinden, woorden opkomend in de stilte, besef ik dat hij het antwoord is op G-ds verlangen. Hij zoekt zichzelf niet, valt niet op zichzelf terug en geeft zich volledig. Hij laat altijd ruimte open tussen zichzelf en de ander. Heilige ruimte. Omwille van de liefde schuwt hij de confrontatie niet. Hij gaat tot het uiterste om iemand te winnen. Voor Hem is de nacht niet het einde. In het volkomen duister zal hij de verbinding bewaren.
Deze mens: hij is een plaats van G-d.