Verbonden Leven

Mc.2,13-17 (18/01/2025)

¹³    Daarna ging Jezus opnieuw langs het meer.
       Een hele menigte kwam bij hem en hij gaf hen onderricht.
¹⁴    Verder gaande, zag hij Levi, [de zoon] van Alfeüs bij het tolhuis zitten.
       “Volg mij”, zei hij tegen hem
       en hij stond op en volgde Jezus.
¹⁵    Jezus ging in op zijn uitnodiging voor een afscheidsmaal.
       En kijk: Veel tollenaars en zondaars kwamen ook
       en lagen mee aan tafel met Jezus en zijn leerlingen.
       Ze waren met velen en ze volgden hem.
¹⁶    Toen de schriftgeleerden en farizeeën zagen
       dat hij at met tollenaars en zondaars,
       zeiden ze tegen zijn leerlingen:
       “Waarom eet en drinkt hij met tollenaars en zondaars?”
17    Jezus hoorde dit en zei tegen hen:
       “Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken.
       Niet om rechtvaardigen te roepen, ben ik gekomen, maar zondaars.”

Oef! Wat een geluk dat Jezus “niet gekomen is om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars”, anders was ik er wellicht niet bij! Wie kan nu zeggen dat hij geheel ‘rechtvaardig’ is? Je kunt natuurlijk wel dénken dat je rechtvaardig bent, en dat zodanig denken dat je het nog zelf gelooft ook! – En dat is zeker geen privilege voor farizeeërs. Het is een houding die we vandaag zeer ruim verspreid zien, en die we ook moeten durven onderzoeken bij onszelf.
Jezus klaagt nooit farizeeën aan als concrete mensen, maar als die ‘farizeïsche houding’, en deze is dus blijkbaar hardnekkig, want na 2000 jaar is ze nog steeds zeer levendig aanwezig. Bést dus dat Jezus …
En nog een opluchting is dat hij dat ‘roepen van zondaars’ nogal eens laat gebeuren … aan tafel! Meer dan eens zien we Jezus met mensen van allerlei slag aan tafel gaan. Het is blijkbaar een goede plek om zó aandacht te hebben voor iemand dat die niet alleen fysiek gevoed wordt, maar ook innerlijk gesterkt om zijn/haar leven een andere wending te geven.