Verbonden Leven

Lc.2,16-21  (1/ 01/2025)

¹⁶    Zo haastten zij [de herders] zich
       en vonden Maria en Jozef
       en het pasgeboren kindje,
       liggend in een voedertrog.
¹⁷    Toen ze dit zagen,
       maakten zij alom bekend
       het woord [het scheppingsgebeuren] dat hun over dit kindje was gezegd.
¹⁸    Al wie het hoorde,
       verwonderde zich
       over wat de herders tegen hen zeiden.
¹⁹    Maria bewaarde al deze woorden [heel dit scheppingsgebeuren]
       en bracht ze samen en overwoog ze in haar hart. [symballein]
²⁰    De herders keerden terug,
       God verheerlijkend en prijzend
       voor alles wat ze gehoord en gezien hadden,
       precies zoals het hun was gezegd.
²¹    Toen de acht dagen tot de besnijdenis vervuld waren,
       kreeg het kindje de naam Jezus [God redt],
       zoals hij genoemd werd door de boodschapper
       voordat hij in de moederschoot ontvangen werd.

Het is een stevige en mooie traditie om Nieuwjaarsdag – octaaffeest van Kerstdag – toe te wijden aan Maria, die hiervoor haar oeroude titel van ‘moeder Gods’ draagt (Theotokos, zeggen onze orthodoxe buren).
Over Maria moeten we niet te groot denken: Zij was een heel gewone jonge vrouw uit een heel gewoon dorpje, en eigenlijk heeft zij in haar leven niet zoveel gepresteerd – dan alleen maar ‘ja’ gezegd op een goddelijk gebeuren, en dat haar hele leven lang volgehouden.
Omwille van dat laatste moeten we over Maria ook niet te klein denken: Het is niet niks om je toe te vertrouwen aan een belofte waarvan je eigenlijk niet weet wat dat in de toekomst allemaal zal inhouden! Ze deed het alleen omdat ze erop vertrouwde dat G-ds Woord scheppend is, en dus ook háár Léven zou geven!
Laten wij dus, samen met Maria, het hele jaar lang aandachtig en heel-hartig luisteren naar G-ds Woord, dat scheppend in ons zijn werk zal doen, als wij er ons durven aan toevertrouwen. Zó zal G-d ook vandaag in en door ons zijn reddend werk doen!