Verbonden Leven

Lc.2,15-20 (25/12/2024) 

¹⁵    Toen de boodschappers weer van hen weg waren naar de hemel,
       zeiden de mensen – de herders – tegen elkaar:
       “Laten we doortrekken tot Betlehem,
       laten we gaan kijken naar het woord dat [de schepping die] daar gebeurde,
       zoals de Heer ons heeft bekend gemaakt.”
¹⁶    Zo haastten zij zich
       en vonden Maria en Jozef
       en het pasgeboren kindje,
       liggend in een voedertrog.
¹⁷    Toen ze dit zagen,
       maakten zij alom bekend
       het woord [het scheppingsgebeuren] dat hun over dit kindje was gezegd.
¹⁸    Al wie het hoorde,
       verwonderde zich
       over wat de herders tegen hen zeiden.
¹⁹    Maria bewaarde al deze woorden [heel dit scheppingsgebeuren]
       en bracht ze samen en overwoog ze in haar hart. [symballein]
²⁰    De herders keerden terug,
       God verheerlijkend en prijzend
       voor alles wat ze gehoord en gezien hadden,
       precies zoals het hun was gezegd.

G-d probeert op allerlei manieren zijn boodschap aan mensen duidelijk te maken.
Hij gebruikt boodschappers (engelen) die zijn Woord verkondigen in het vertrouwen dat er hier of daar één is die het hoort.
Ieder reageert op eigen manier. Elke mens is vrij om met dat Woord al dan niet iets te doen.
Je kunt net als de herders vol enthousiasme op weg gaan en heel openhartig beginnen te spreken over wat jou is overkomen.
Je kunt net als allen die het hoorden heel verbaasd zijn en er verder niets mee doen.
Je kunt het ook zoals Maria, in je hart bewaren en er over nadenken.
Hoe komt G-ds Woord bij jou binnen? Mag het je vervullen zodat je er niet meer over kunt zwijgen? Ben je verbaasd over wat je overkwam, maar verdwijnt het net zo snel weer in het feestgedruis? Of mag het iets worden dat in je groeit, een Woord waarover nagedacht wordt, dat je be-waart (waar maakt) en doorgeeft met heel je leven?
Maria koos voor de laatste optie en zo kon G-d geboren worden.
Zalig Kerstfeest!